Avoid common mistakes on your manuscript.
Arts-patiënt communicatie, begrijpen we elkaar?
In het TMO schreven mw. dr. A.A. Timmerman en collegae een artikel over arts-patiënt communicatietraining (APC) in het curriculum van de Nederlandse huisartsenopleidingen.1 Zij onderzochten hoe de training in APC-vaardigheden is beschreven in de acht curricula van de huisartsenopleidingen en in hoeverre APC-vaardigheden zijn geïntegreerd in onderwijsdoelen met contextspecifieke aanbevelingen.
Ik vind het een zeer moeilijk leesbaar artikel, hoewel het nog Nederlandstalig is, en snap als praktiserend huisartsopleider absoluut niet wat ik hiervan kan leren. De vraag waarom de aios in een driejari- ge huisartsenopleiding geen duidelijke vorderingen toont in APC-vaardigheden wordt met dit onderzoek niet beantwoord. Tijdens mijn nog éénjarige huisartsenopleiding had Willem Alting von Geusau, gedragswetenschapper in Nijmegen en auteur van een zeer leesbaar boek over huisartsen en hun communicatieproblemen met patiënten2, daar een hypothese over. Hij zag dat huisartsen steeds weer dezelfde fouten in hun gesprekken met patiënten maakten, hoe vaak er ook bandopnames beoordeeld en van commentaar/ feedback werden voorzien. Hij veronderstelde eerder een verband met persoonlijke eigenschappen dan het ontbreken van communciatievaardigheden. Naar zijn mening diende hier veel meer onderzoek naar gedaan te worden en dan heb je het inderdaad over context (van dokter, patiënt en de praktijksituatie). Misschien moet er veel minder energie gestopt worden in het onderwijs in communicatievaardigheden. In plaats daarvan is het beter om persoonlijke factoren bij de aios te onderzoeken, welke de communicatie met patiënten en collegae in de weg kunnen zitten. In het onderhavige artikel miste ik zinnige aanbevelingen voor een daadwerkelijke verbetering van de APC-training in de huisartsenopleiding.
Sed ceteres censeo TMO scribendam esse in linguam hollandem.
Birdaard, oktober 2011
S. Zijlstra
Literatuur
Timmerman AA, Ram P, Cals JWL. Competentiegericht onderwijs in de Nederlandse huisartsopleidingen: arts-patiënt communicatie. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2011:30(4):130–142. [Competency-based postgraduate training in general practices in the Netherlands: doctor-patient communication. Netherlands Journal of Medical Education 2011;30(4):130–142].
Alting von Geusau WAM, Runia EH. De prijs van het aardig zijn: Supervisie als nascholingsmethode voor huisartsen. Utrecht; Nederlands Huisartsen Genootschap – (NHG-publikaties; nr. 5), ISBN 90-71714-13-6. [The price of being nice: supervision as faculty development for general practitioners].
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
apotheekhoudend huisarts in Birdaard en huisartsopleider
Rights and permissions
Open Access This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License ( https://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0 ), which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author(s) and source are credited.
About this article
Cite this article
Zijlstra, S. Ingezonden: Arts-patiënt communicatie, begrijpen we elkaar?. TS MEDISCH ONDERWIJS 30, 347 (2011). https://doi.org/10.1007/s12507-011-0073-1
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12507-011-0073-1