Control of bean common mosaic by deployment of the dominant gene I

Abstract

The deployment of the dominant gene I for the control of bean common mosaic predisposes a bean crop to the risk of death by black root if one or more recessive genes to prevent the hypersensitive plant reaction are lacking. However, during 3 years of observation in Kenya black root occurred only exceptionally to more than 10%, and in such cases the yields from crops having the dominant gene I exceeded significantly those from mosaic-susceptible crops. The use of the dominant resistance factor in Kenya is therefore recommended, but continued caution and monitoring of the disease situation are required. Broadening the resistance basis by adding recessive genes to control black root is advisable.

Samenvatting

Het gebruik van het dominante gen I voor de bestrijding van de virusziekte bonerolmozaïek stelt een bonengewas bloot aan het gevaar van systemische necrose, als niet een of meer recessieve genen aanwezig zijn om deze overgevoeligheidsreactie van de planten te voorkomen. Gedurende een periode van drie jaar werden waarnemingen verricht om na te gaan hoe vaak deze necrose optrad. Slechts bij uitzondering bleek meer dan 10% van de planten te worden aangetast. In die gevallen werd de opbrengst toch aanmerkelijk verhoogd door de aanwezigheid van het dominante gen I. Het gebruik van dit gen ter bestrijding van het bonerolmozaïek wordt daarom voor Kenya aanbevolen. Voortdurend moet echter worden nagegaan in welke mate necrose-inducerende stammen van het virus voorkomen. Een verbreding van de erfelijke basis van de resistentie ter voorkoming van de necrotische reactie door introductie van recessieve resistentiegenen is raadzaam.

Résumé

L'emploi du gène dominant I pour la lutte préventive contre la mosaïque commune du haricot, en I'absence d'un ou plusiers gènes récessifs pour éviter une réaction hypersensible de la plante, entraine un danger de mort de la plante par ‘racines noires’. Néanmoins, pendant les 3 ans d'observations au Kénya, les cas de ‘racines noires’ ne sont apparus qu'exceptionnellement à un taux superieur à 10%, et, dans de tels cas, le rendement du végétal ayant le gène dominant I était, de façon significative, supérieur à celui des végétaux prédisposées à la mosaïque. L'utilisation au Kénya du facteur de résistance dominant est par conséquent recommendé mais une attention et une surveillance permanentes de I'évolution de la maladie sont nécessaires. On peut conseiller I'élargissement de la base de résistance par addition de gènes récessifs pour le contrôle de la maladie des ‘racines noires’.