Vrolijkheid als remedie tegen veroudering

Abstract

Welkom in het neurocognitieve laboratorium! Op tafel ligt een stapel speelkaarten. Hiermee moet je een aantal niet-alledaagse spellen spelen. In het eerste spel moet je de bovenste twintig kaarten pakken, ze enige tijd bestuderen en vervolgens zo veel mogelijk kaarten opschrijven die je je kunt herinneren. Het tweede spel is ingewikkelder. Daarbij moet je de stapel kaarten sorteren. Alleen weet je niet hoe! Moeten harten bij harten en schoppen bij schoppen of tienen bij tienen en azen bij azen? Misschien moet je wel van laag naar hoog, of juist van hoog naar laag. Of is het eenvoudig op rood en zwart of plaatjes bij plaatjes? Je kent de regels niet en kunt maar het beste beginnen. Door te luisteren naar wat je goed en fout doet, krijg je na enige tijd in de gaten volgens welke regel de speelkaarten moeten worden gesorteerd. Maar net als je denkt dat je het door hebt, begin je fouten te maken. De sorteerregel blijkt stiekem veranderd te zijn. Opnieuw moet je de juiste spelregel achterhalen. Daarvoor is het belangrijk dat je oude regels gemakkelijk afleert en nieuwe regels snel oppikt. Hoe eerder je bij dit spel van de oude regel naar de nieuwe regel weet te wisselen, hoe meer kaarten je goed sorteert.