Duurzame Ontwikkeling voor en na Rio+20

’Hoe moet het verder met volksgezondheid en zorg na de VN-conferentie over Duurzame Ontwikkeling (DO) in Johannesburg?’. Dat was tien jaar geleden de vraag.1 Nu, twintig jaar na de eerste VN-conferentie over DO in Rio de Janeiro, is Rio+20 op komst, 20-22 juni, en weer in Rio. ’De groene economie in de context van DO en bestrijding van armoede’ en ’het versterken van het institutioneel raamwerk voor DO’ zijn er de thema’s. Die leveren zowel mondiaal als nationaal (door het voor deze gelegenheid opgerichte Nationaal Platform Rio+20) een heleboel prioriteiten op. Met klimaatverandering en voedselzekerheid verbonden zijn dat met name, energie, water, sanitatie, mobiliteit en productie-consumptieverhoudingen. Public Health hangt daar als prioriteit wat verloren tussen.

Klemmende vraag is opnieuw, wat nu? Terugkijkend op wat er na Rio’92 gebeurde, is het antwoord: het roer moet om.2

Abstract

Sustainable Development ante-and post- Rio+20

In Public Health (PH) science the three P’s of Sustainable Development are reduced to ’health, ethics and society’. In policy WHO’s Charter on Transport (1999) is still not implemented and EU SPM-legislation frustrated. And practice of green technology together with status quo changing behaviour, resulting in energy- and water-neutral housing, dry sanitation inclusive, stands alone. Wide gaps between PH science, policy and practice so result in weakening PH as a matter of general interest. That then suffers from dominant economic part-interests. Leading should become The Lancet’s CO2-reduction strategies to strengthen WHO as a supporting partner of UNEP.