Samenvatting
De Nederlandse politie wordt op verschillende manieren geconfronteerd met problematisch GHB-gebruik. Gebruikers gaan vaak ‘out’ (raken in coma) en kunnen daarna verward en agressief zijn. Effecten van gebruik, ‘craving’ en onthoudingsverschijnselen kunnen gepaard gaan met huiselijk geweld. Rijden onder invloed van GHB leidt tot ernstige (fatale) verkeersongevallen. De problematiek is ongelijk verspreid over het land. In dit artikel wordt een beeld geschetst van de meest voorkomende typen problematische GHB-gebruikers met wie de Nederlandse politie te maken krijgt (klassieke verslaafden, straatjongeren, uitgaanders en thuisgebruikers). Aan GHB gerelateerde criminaliteit speelt wel een rol, maar de problematiek ligt toch vooral op het terrein van openbare orde en gezondheid. Een specifiek probleem vormt het al dan niet insluiten van aan GHB verslaafde arrestanten. Dit artikel bespreekt hoe de politie met deze problemen omgaat en hoe het gesteld is met de samenwerking met de verslavingszorg.
Summary
Confused, unconscious and addicted. Police and GHB-issues
Dirk J. Korf & Ton Nabben
Dutch police are confronted with problematic GHB use in different ways. Users often lose consciousness and can then behave des-oriented and aggressive. Effects of GHB use, craving and withdrawal symptoms may be accompanied by domestic violence. Driving under the influence of GHB leads to serious (fatal) traffic accidents. GHB related problems are unequally spread across the Netherlands. This article presents the most common types of problematic GHB users Dutch police have to deal with (classical addicts, street youth, clubbers and home users). Although GHB related crime does play a role, the problems are mainly related to public order and health. A specific problem is whether or not to detain GHB dependent arrestees. This article describes how the police deal with these problems, and discusses the collaboration with addiction treatment services.
Notes
Deze reputatie is niet onomstreden (Németh, Kun & Demetrovics, 2010), maar dat zou mede kunnen komen doordat dergelijke incidenten vaak moeilijk te bewijzen zijn. GHB verdwijnt immers vrij snel uit het lichaam en gebruikers/slachtoffers kunnen zich na een comateuze toestand weinig tot niets van het voorval herinneren.
De percentages zijn het gemiddelde van alle politieregio’s, niet gecorrigeerd voor de omvang van de regio’s.
Literatuur
Al-Samarraie, M.S., Karinen, R., Morland, J. & Stokke Opdal, M. (2010). Blood GHB concentrations and results of medical examinations in 25 car drivers in Norway. European Journal of Clinical Pharmacology, 66, 987–998.
Dijkstra, B.A.G., Schellekens, A.F.A, & Jong, C.A.J. de (2014). GHB detoxificatie in Nederland. Verslaving, 10, 60–68.
Doekhie, J., Nabben, T. & Korf, D.J. (2010). NL.Trendwatch. Gebruikersmarkt uitgaansdrugs in Nederland 2008-2009. Amsterdam: Rozenberg.
Hammink, A. & Schrijvers, C. (2013). GHB-gebruik onder hangjongeren en thuisgebruikers. Verslaving, 9, 59–69.
Jones, A.W., Holmgren, A. & Kugelberg, F.C. (2007). Gamma-hydroxybutyrate concentrations in the blood of impaired drivers, users of illicit drugs, and medical examiner cases. Journal of Analytical Toxicology, 31, 566–572.
Korf, D.J., Nabben, T. & Pronk, A. (2012). Insluiten of heenzenden. Problematische GHB-gebruikers op politiebureaus, in bewaring en in verzekering. Amsterdam: Rozenberg.
Korf, D.J., Nabben, T., Leenders. F. & Benschop, A. (2002). GHB: Tussen extase en narcose. Amsterdam: Rozenberg.
Németh, Z., Kun, B. & Demetrovics, Z. (2010). The involvement of GHB (gamma-hydroxybutyrate) in reported sexual assaults; a systematic review. Journal of Psychopharmacology, 24, 1281–1287.
Stichting Informatievoorziening Zorg (2013). GHB hulpvraag in Nederland. Belangrijke ontwikkelingen van de hulpvraag voor GHB-problematiek in de verslavingszorg 2007-2012. Houten: IVZ.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
* Prof. dr. D.J. Korf is hoogleraar criminologie bij het Bonger Instituut voor Criminologie van de Universiteit van Amsterdam. E-mail: d.j.korf@uva.nl.
Dr. T. Nabben is onderzoeker bij het Bonger Instituut voor Criminologie van de Universiteit van Amsterdam.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Korf, D., Nabben, T. Verward, verdoofd en verslaafd. VERSLAVING 10, 45–55 (2014). https://doi.org/10.1007/s12501-014-0027-1
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12501-014-0027-1