Abstract
Ernstige brandwonden veroorzaken grote veranderingen in het metabolisme. In de eerste fase na het letsel kunnen verschuivingen in de vocht- en elektrolytenbalans tot shock leiden. Met intraveneuze infusie van een gebufferde, licht hypertone natriumoplossing worden de hyponatriëmie en hyperkaliëmie bestreden, wordt het plasmaverlies gecompenseerd en wordt de oedeemvorming beperkt. Om de darmintegriteit te behouden en om tegemoet te komen aan de verhoogde energiebehoefte is aan te raden de voedingstherapie zo snel mogelijk te starten.
Bij de behandeling van de brandwonden staan de bescherming tegen in-fectie en de gevolgen van hypermetabolisme centraal. De behoefte aan energie, eiwit, vocht en voedingsstoffen is sterk verhoogd en gerelateerd aan de uitgebreidheid van de brandwonden. Nauwkeurige registratie van onder andere het lichaamsgewicht, de hoeveelheden toegediend vocht en voeding en de urineproductie is noodzakelijk. Veel parameters voor de bepaling van de voedingstoestand zijn bij patiënten met brandwonden niet bruikbaar.
Brandwonden kunnen complicaties veroorzaken, die gevolgen hebben voor de uitscheiding en spijsvertering. Om infectie via de voeding te voorkomen worden er hoge eisen gesteld aan de hygiëne.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Similar content being viewed by others
Literatuur
Alexander JW, e.a. Beneficial effects of agressive protein feeding in severely burned children. Ann Surg 1980; 192: 505–517.
Baljon RM, Blanken-Spindler J, Bolwijn T, redactie. Circulatiestoornissen, inhalatieletsel, infectie en voedingsproblematiek ten gevolge van brandwonden. WCS Nieuws 1996; 3: 33–38.
Berger MM, e.a. Trace element supplementation modulates pulmonary infection rates after major burns. Am J Clin Nutr 1998; 68: 365–371.
Brink GTWJ van den, Lindsen F, Rap H, Uffink ThJA, redactie. Leerboek intensive-care-verpleegkunde, deel 2 (pp. 490–492). Utrecht: De Tijdstroom, 1997.
Curreri PW. Nutritional support of burn patients. World J Surg 1978; 2: 215–222.
Deitch EA. Nutritional support of the burned patient. Crit Care Clin 1995; 11: 735–750.
Gezondheidsraad. Voedingsnormen. Den Haag: 2000/12 en 2001/19.
Gottschlich MM, e.a. An evaluation of the safety of early vs delayed enteral support and effects on clinical, nutritional and endocrine outcomes after severe burns. Journal of Burn Care & Rehabilitation 2002; 23: 401–415.
Griffiths RD. Glutamine: establishing clinical indications. Clinical Nutrition and Metabolic Care 1999; 2: 177–182.
Groot JJ de, Stevens J. Metabolisme en voedingsmanagement. Brandwonden, een multidisciplinaire benadering. Utrecht: Elsevier/De Tijdstroom, 2000.
Herndon DN. Total burn care, 2nd ed. London: Saunders Comp., 2002.
Heyland DK, e.a. Canadian clinical practice guidelines for nutrition support in mechanically ventilated, critically ill adult patiënts. J Parenteral and Enteral Nutrition 2003; 27: 355–373.
Hildreth MA, Herndon DN, Desai MH, Duke MH. Caloric needs of adolescent patiënts with burns. J Burn Care Rehab 1989; 100: 523–526.
Klasen HJ. History of burns. Rotterdam: Erasmus Publishing, 2004.
Klein GL, e.a. Synthesis of vitamin D in skin after burns. The Lancet 2004; 363: 291–292.
Kloppenberg FW, Beerthuizen GI, Duis HJ ten. Perfusion of burn wounds assessed by laser doppler imaging is related to burn depth and healing time. Burns 2001; 27 (4): 359–363.
Kreymann KG, e.a. ESPEN guidelines on enteral nutrition; Intensive care. Clinical Nutrition 2006; 25: 210–223.
Laitung G. Metabolic response and requirements. In: Settle JAD, Principles and practice of burns management (pp. 137–161). New York: Churchill Livingstone, 1996.
Raff T, e.a. The value of enteral nutrition in the prophylaxis of stress ulceration in the severely burned patient. Burns 1997; 23: 313–318.
Sauerwein HP. De invloed van ziekte op de stofwisseling; nog steeds veel onbegrip. Ned Tijdschr Geneesk 1991; 33: 1481–1483.
Sauerwein HP, Strack van Schijndel RJM. Perspective: How to evaluate studies on peri-operative nutrition? Clinical Nutrition 2006 (doi:10.1016/j.clnu.2006.08.001).
Settle JAD. Principles and practice of burns management (pp. 243–247). New York: Churchill Livingstone, 1996.
Straten W van der. De huid: bouw en functie. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum, 1996.
Thijs LG, Delooz HH, Goris RJA. Acute geneeskunde, 6e dr. Maarssen: Elsevier gezondheidszorg, 2005.
Zhou YP, e.a. The effect of supplemental enteral glutamine on plasma levels, gut function, and outcome in severe burns; a randomized, double-blind, controlled clinical trial. J Parenter Enteral Nutr 2003; 27: 241–245.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
Copyright information
© 2013 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media
About this chapter
Cite this chapter
Stevens, J., Beerthuizen, G. (2013). Voeding bij brandwonden. In: Informatorium Voeding en Diëtetiek - Dieetleer. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-0508-7_67
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0508-7_67
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-368-0507-0
Online ISBN: 978-90-368-0508-7
eBook Packages: Dutch language eBook collection