Samenvatting
Bij de behandeling van patiënten met brandwonden staan het behoud van leven, het functioneel herstel en het beperken van invaliderende littekens centraal. De behandeling van deze patiënten vraagt om een multidisciplinaire aanpak om de gevolgen van het letsel goed te kunnen behandelen. Voeding speelt een belangrijke rol in de verschillende fasen van de behandeling. Optimale voeding bevordert de wondgenezing en helpt complicaties voorkomen. Om de darmintegriteit te behouden en om tegemoet te komen aan de verhoogde energiebehoefte wordt aangeraden de voedingstherapie zo snel mogelijk te starten. Nauwkeurige registratie van onder andere het lichaamsgewicht, de hoeveelheden toegediend vocht en toegediende voeding en de urineproductie is noodzakelijk. Factoren die de inname van voeding belemmeren, vormen een risico. Te verwachten knelpunten zijn onder andere de vele operaties en wondbehandelingen, vertraagde maagontlediging, verminderde eetlust en psychische belasting. De diëtist zoekt, samen met andere leden van het multidisciplinaire behandelteam, naar oplossingen om te voorkomen dat de patiënt te weinig voeding binnenkrijgt. Iedereen ondersteunt en motiveert de patiënt met brandwonden hierbij.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Referenties
Baar, M. E. van, Dokter, J., Vloemans, A. F. P. M., Beerthuizen, G. I. J. M., & Middelkoop, E. (2015). Werkgroep Nederlandse Brandwonden Registratie R3. Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 11 ‘Epidemiologie’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Berger, M. M. (2005). Antioxidant micronutrients in major trauma and burns: Evidence and practice. Nutrition in Clinical Practice, 21, 438–449.
Berger, M. M., Rothen, C., Cavadini, C., & Chiolero, R. L. (1997). Exudative mineral losses after serious burns: A clue to the alterations of magnesium and phosphate metabolism. American Journal of Clinical Nutrition, 65, 1473–1481.
Bernards, J. A., & Bouwman, L. N. (1994). Fysiologie van de mens. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Boxma, H. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 14 ‘De brandwond’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
CBO, & Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg (2007). Richtlijn perioperatief voedingsbeleid. Utrecht: CBO. http://www.mdl.nl/uploads/240/409/Richtlijn_perioperatief_voedingsbeleid_def._september_2007.pdf. Geraadpleegd maart 2017.
Chan, M. M., & Chan, G. M. (2009). Nutritional therapy for burns in children and adults. Nutrition, 25, 261–269.
Clark, A., Imran, J., Madni, T., & Wolf, S. E. (2017). Nutrition and metabolism in burn patients. Burns & Trauma, 5, 11. doi:10.1186/s41038-017-0076-x.
Diederen, D., & Jainandunsing, B. C. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 4 ‘Infectie’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Evers, R., & Frank, W. (2012). Dieetbehandelingsrichtlijn 43. Enterale en Parenterale voeding. Amsterdam: Elsevier.
Gezondheidsraad (2012). Evaluatie van de voedingsnormen voor vitamine D. Den Haag: Gezondheidsraad.
Hop, M. J., Baar, M. E. van, Nieuwenhuis, M. K., Dokter, J., Middelkoop, E., & Vlies, K. van der (2012). Bepaling van brandwondendiepte: Klinische inschatting en laser doppler imaging. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, 156(32), 1319–1322.
Klein, G. L., Chen, T. C., Holick, M. F., Langman, C. B., Price, H., Celis, M. M., et al. (2004). Synthesis of vitamin D in skin after burns. The Lancet, 363(24), 291–292.
Lavrentieva, A. (2016). Critical care of burn patients. New approaches to old problems. Burns, 42, 13–19.
Loey, N. E. E. van, & Kolkema, R. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 8 ‘Psychosociale en psychiatrische problemen’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Löser, C., Aschl, G., Hébuterne, X., Mathus-Vliegen, E. M. H., Muscaritoli, M., Niv, Y., et al. (2005). ESPEN guidelines on artificial enteral nutrition. Percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG). Clinical Nutrition, 24, 848–861.
Nederlandse Internisten Vereniging (2012). Richtlijn elektrolytstoornissen. Utrecht: NIV. http://www.internisten.nl/uploads/PH/-u/PH-uQr_fQ7huJ5eVGYBBVA/richtlijn_2012_elektrolytstoornissen.pdf. Geraadpleegd februari 2017.
Oen-Coral, I. M. M. H., & Verweij-Tilleman, Y. E. M. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 5 ‘Metabolisme’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Oen-Coral, I. M. M. H., Verweij-Tilleman, Y. E. M., Cleffken, B., Dokter, J., Jong, A. E. E. de, & Vet, J. E. H. M. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 3 ‘Circulatie’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Rodriquez, N. A., Jescke, M. G., Williams, F. N., Kamolz, L. P., & Herndon, D. N. (2011). Nutrition in burns. Galveston contributions. JPEN, 35(6), 704–714.
Rousseau, A., Losser, M., Ichai, C., & Berger, M. M. (2013). ESPEN endorsed recommendations: Nutritional therapy in major burns. Clinical Nutrition, 32(4), 497–502.
Saffle, J. R., Graves, C., & Cochran, A. (2012). Nutritional support of the burned patient. In D. N. Herndon. Total Burn care (pag. 333–353). London: Saunders Elsevier.
Tempelman, F. R. H., & Vloemans, A. F. P. M. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 18 ‘Operatieve wondbehandeling’. Handboek brandwondenzorg. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Ulrich, M. M. W. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 13 ‘De huid’. Handboek brandwondenzorg. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Valerio, P. G., & Hurk, T. A. M. van den (1997). Doctor’s reference guide to dietetics. Brandwonden. Werkboek enterale voeding bij kinderen (pag. 122–128). NVD.
Vloemans, A. F. P. M., & Tempelman, F. R. H. (2015). Handboek brandwondenzorg, hoofdstuk 17 ‘Conservatieve wondbehandeling’. Beverwijk: Nederlandse Brandwonden Stichting.
Wesseling-Keuning, G. C., Smit, S., Verhoeven, D., & Verweij-Tilleman, Y. E. M. (2015). Artsenwijzer diëtetiek – Brandwonden (pag. 27–30). Houten: NVD.
Wibbenmeyer, L. A., Mitchell, M. A., Newel, I. M., Faucher, L. D., Amelon, M. J., Ruffin, T. O., et al. (2006). Effect of a fish oil and arginine-fortified diet in thermally injured patients. Journal of Burn Care & Research, 27(5), 694–702.
Williams, F. N., Branski, L. K., Jescke, M. G., & Herndon, D. N. (2011). What, how and how much should burn patients be fed? Surgical Clinics of North America, 91(3), 609–629.
Williams, F. N., Herndon, D. N., FACS, & Jeschke, M. G. (2009a). The hypermetabolic response to burn injury and interventions to modify this response. Clinics in Plastic Surgery, 36(4), 583–596.
Williams, F. N., Jeschke, M. G., Chinkes, D. L., Suman, O. E., Branski, L. K., & Herndon, D. N. (2009b). Modulation of the hypermetabolic response to trauma: Temperature, nutrition, and drugs. Journal of the American College of Surgeons, 208(4), 489–501.
World Health organization (2016). Fact about injuries. Burns. WHO. http://www.who.int/violence_injury_prevention/pubilcations/other_injury/en/burns_factsheet.pdf. Geraadpleegd februari 2017.
Websites
Author information
Authors and Affiliations
Editor information
Editors and Affiliations
Rights and permissions
Copyright information
© 2017 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media B.V.
About this chapter
Cite this chapter
Wesseling-Keuning, G.C. (2017). Voeding bij brandwonden. In: Former, M., van Asseldonk, G., Drenth, J., Schuurman, C. (eds) Informatorium voor Voeding en Diëtetiek. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-1987-9_1
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-1987-9_1
Published:
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-368-1986-2
Online ISBN: 978-90-368-1987-9
eBook Packages: Dutch language eBook collection