Serological recognition of Streptomyces species causing scab on potato tubers

Abstract

Antisera were prepared against extracts of two tyrosinase-positiveStreptomyces spp., one of which caused a “deep” and the other a “russet” scab. Tyrosinase-positiveStreptomyces isolates not reacting with either of these antisera proved to be nonpathogenic to potato tubers, with few exceptions only. Not all isolates reacting with one or both antisera, however, were pathogenic and so all the serological positive ones had to be tested for pathogenicity to potato tubers. To obtain this relative specificity the antisera had to be absorbed with an extract of a non-pathogenic tyrosinase-positive isolate.

Samenvatting

Onderzocht is of de serologie een snelle en toch betrouwbare methode kan opleveren voor het herkennen vanStreptomyces-soorten, die schurft geven op aardappel. Deze soorten vormen overwegend een donker pigment op een tyrosine-bevattend voedings-medium. Tot nog toe was het noodzakelijk om al deze tyrosinase-positieve isolaties op pathogeniteit te toetsen op de levende plant, hetgeen veel werk, tijd en kasruimte in beslag nam. Tegen twee van deze tyrosinase-positieve isolaties zijn antisera bereid. Deze isolaties, S 79 en S 13, veroorzaken op ‘Bintje’ respectievelijk normale schurft en netschurft. Ter verkrijging van een specifieke reactie was het nodig de antisera te verzadigen met een extract van een niet-pathogene isolatie.

In de eerste proeven (Tabel 1 en 2) is gebleken, dat vrijwel alle isolaties, die niet met het antiserum tegen S 79 reageren, niet pathogeen zijn. Uitzonderingen hierop zijn enkele netschurftisolaties, die echter wel met het antiserum tegen S 13 reageren (Tabel 4). Onder deze netschurftisolaties bevonden zich twee die niet alleen de vatbare rassen ‘Bintje’, ‘Industrie’ en ‘Climax’ aantasteen, doch ook het als niet vatbaar aangemerkte ras ‘Eigenheimer’, waarop zich een normale schurftaantasting ontwikkelde (Fig 1). De isolaties die met één of beide antisera wel reageren, zijn echter niet alle pathogeen en moeten dientengevolge nog steeds op hun pathogeniteit getoetst worden op de levende plant.

Het percentage serologisch negatieve isolaties kan, evenals het percentage pathogenen onder de serologisch positieve, sterk variëren (Tabel 3). Dit is waarschijnlijk mede afhankelijk van de samenstelling van de actinomyceten-flora van de desbetreffende grond.