Hoofdlijnen Wet marktordening gezondheidszorg

De Wet marktordening gezondheidszorg (WMG) is per 1 oktober 2006 van kracht geworden en vormt als centraal element het voorlopig sluitstuk van de gehele stelselherziening. Marktwerking via het prijsmechanisme op basis van de vraag was als ordeningsinstrument voor de zorg lang ondenkbaar. Het vormt dan ook een breuk met het verleden, waarin als reflex op de kosten veel meer vanuit het zorgstelsel (aanbodsturing) dan vanuit de behoefte van de individuele speler werd geredeneerd. Bij marktwerking wordt vaak gedacht aan volledige vrijheid en dat ligt in deze sector niet voor de hand. De Nederlandse zorgtraditie wordt immers voor een (groot) deel gekenmerkt door een sociaal karakter en solidariteit en tevens de wens van de patiënt voor de beste kwaliteit. Daarbij zijn de hoofdrolspelers (zorgverlener, consument en zorgverzekeraar) van elkaar afhankelijk, in die zin dat zij gezamenlijk de zorgconsumptie en daarmee uitkomst van de totale zorguitgaven bepalen. Verder zijn er vormen van marktfalen zoals kennisasymmetrie en risicoselectie.