Samenvatting
Inleiding
Gemeenten implementeren integrale community-based zorgmodellen, zoals het Wraparound Care Model (WCM), om de jeugdhulp dichterbij, meer vraaggestuurd en minder problematiserend te organiseren, terwijl onbekend is of WCM geschikt is voor de Nederlandse situatie. Dit onderzoek richt zich op de doeltreffendheid en werkzaamheid van het WCM zoals uitgevoerd binnen de Opvoedpoli, een van de pioniers in Nederland op het gebied van integrale jeugdhulp.
Methode
Het onderzoek bestond uit twee deelstudies: 1. betrof veranderingen tussen voor-en nameting na een WCM-traject (N = 921) en 2. betrof een vergelijking van een deel van die WCM-populatie met bestaande care-as-usual- (CAU-) jeugdzorg-gegevens (N = 158).
Resultaten
Gezinnen bleken tevreden over hun WCM-traject: in twee derde van de gezinnen werden de doelen behaald en was sprake van significante positieve veranderingen ten aanzien van opvoedingsbelasting (d = 0,63–1,00), gezinsfunctioneren (d = 0,28–1,09) en probleemgedrag van het kind (d = 1,44–1,53). De afname van probleemgedrag van het kind bleek iets groter in de WCM-groep dan in de CAU-groep (d = 0,29).
Conclusie
Dit onderzoek bevat duidelijke indicaties voor de doeltreffendheid en werkzaamheid van het Wraparound Care Model in Nederland.
Abstract
Objective
Although the effectiveness of integrated community-based care models, such as the Wraparound Care Model (WCM) that is used to organize ambulatory care nearby (more demand-oriented and less problem-directed models have not yet been studied), Dutch municipalities are implementing these models. This study aims to provide information about the effectiveness of the WCM as implemented by the Opvoedpoli [parenting center], one of the Dutch initiators of integrated care.
Method
This study consists of two parts: one part in which the changes between pre- and post-treatment effects of the WCM-trajectories were studied (N = 921) and one benchmark study with a care-as-usual (CAU) population (N = 158).
Results
After completion of a WCM-trajectory, client satisfaction is high; two thirds of the families reached their goals, and in these families parental stress, family functioning and problem behavior of the child improved significantly (d = 0.63–1.00; d = 0.28–1.09; d = 1.44–1.53; respectively). Although the effect-size is small (d = 0.29), the decrease of children’s problem behavior is larger in the WCM population than in the CAU population.
Discussion
This study contains clear indications for the effectiveness of the Wraparound Care Model in the Netherlands.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Achenbach, T.M., & Rescorla, L.A. (2000). Manual for the ASEBA preschool forms & profiles. Burlington: University of Vermont, Research Center for Children, Youth, & Families.
Achenbach, T.M., & Rescorla, L.A. (2001). Manual for the ASEBA school-age forms & profiles. Burlington: University of Vermont, Research Center for Children, Youth, & Families.
Anderson, J., Wright, E., Kooreman, H., Mohr, W., & Russell, L. (2003). The Dawn Project: a model for responding to the needs of children with emotional and behavioral challenges and their families. Community Mental Health Journal, 39(1), 63–74.
Asscher, J., & Paulussen-Hoogenboom, M. (2005). De invloed van protectieve en risicofactoren op de ontwikkeling en opvoeding van jonge kinderen. Kind en Adolescent, 26(1), 45–55.
Berenschot, L., & Geest, L. van der (2012). Integrale zorg in de buurt. Meer gezondheidsresultaat per euro. Utrecht: Nyfer.
Boswell, J.F., Kraus, D.R., Miller, S.D., & Lambert, M.J. (2015). Implementing routine outcome monitoring in clinical practice: benefits, challenges, and solutions. Psychotherapy Research, 25, 6–19.
Brown, R., & Hill, B. (1996). Opportunity for change: exploring an alternative to residential treatment. Child Welfare League of America, 725, 35–57.
Bruns, E.J. (2008). The evidence base and wraparound. In E.J. Bruns & J.S. Walker (red.), Resource guide to wraparound (pp. 1–12). Portland: National Wraparound Initiative, Research and Training Center for Family Support and Children’s Mental Health.
Bruns, E., Burchard, J., & Yoe, J. (1995). Evaluating the Vermont system of care: outcomes associated with community-based wraparound services. Journal of Child and Family Studies, 4(3), 321–339.
Burchard, J.D., Bruns, E.J., & Burchard, S.N. (2002). The wraparound approach. In Community treatment for youth: evidence-based interventions for severe emotional and behavioral disorders. New York: Oxford University Press.
Carney, M.M., & Buttell, F. (2003). Reducing juvenile recidivism: evaluating the wraparound services model. Research on Social Work Practice, 13, 551–568.
Clark, H.B., Lee, B., Prange, M.E., & McDonald, B.A. (1996). The children lost within the foster care system: Can wraparound service strategies Improve placement outcomes? Journal of Child and Family Studies, 5(L), 39–54.
Clarke, R.T., Schaefer, M., Burchard, J.D., & Welkowitz, J.W. (1992). Wrapping community-based mental health services around children with a severe behavioral disorder: an evaluation of project wraparound. Journal of Child and Family Studies, 1(3), 241–261.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd. ed.). Hillsdale: Lawrence Erlbaum.
Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological bulletin, 112(1), 155–159.
Deloitte (2012). Inzicht in maatschappelijke meerwaarde van de Opvoedpoli. Deloitte: Amsterdam.
Emde, R.N., Everhart, K.D., & Wise, B.K. (2004). Therapeutic relationships in infant mental health and the concept of leverage. In A.J. Sameroff, S.C. McDonough & K.L. Rosenblum (red.), Treating parent-infant relationship problems: strategies for intervention (pp. 267–292). New York: Guilford.
Farrington (1997). Cited in Loeber, R (1997). Ontwikkelingspaden en risicopatronen voor ernstige jeugddelinquentie en hun relevantie voor interventies: Nooit te vroeg en nooit te laat. Amsterdam: Vrije Universiteit van Amsterdam.
Furstenberg, E. Jr., Cook, T., Eccles, J., Elder, G., & Sameroff, A. (1999). Urban families and adolescent success. Chicago: University of Chicago.
Groenendaal, H., & Dekovic, M. (2000). Risicofactoren voor de kwaliteit van de opvoeding. Pedagogiek, 20(1), 3–22.
Hermanns, J. (1987). Risicofactoren in de ontwikkeling van kinderen: de rol van de bijsturende omgeving. Kind en Adolescent, 8, 49–59.
Hermanns, J. (1998). Family risk and family support: an analysis of concepts. In J. Hermanns & H. Leu (red.), Family risks and family support (pp. 9–38). Delft: Eburon.
Hermanns, J. (2009). Het wraparound care model en de vraag naar nieuwe jeugdzorgprofessionals. In J. Gerris & R. Engels (red.), Professionele kwaliteit in jeugdzorg en jeugdonderzoek (pp. 85–98). Assen: Van Gorcum.
Hermanns, J. (2010). Goed geregelde jeugdzorg? In H. Pijnenburg (red.), Zorgen dat het werkt. Werkzame factoren in de zorg voor jeugd (pp. 61–79). Amsterdam: SWP.
Hermanns, J. (2012). Het herstel van het gewone leven. In P. van der Doef (red.), De kracht van het opvoeden. Pedagogisch werkzame factoren in jeugdzorg en onderwijs. Amsterdam: SWP.
Hermanns, J. (2015). Een pedagogische lente? In J. Bekker et al. (red.), De pedagoog in de spotlights. Opvoedingsidealen vanuit verschillende contexten (pp. 11–37). Amsterdam: SWP.
Hermanns, J., Klap, A., Smit, K., & Zwart, A. (2012). Wraparound care in de jeugdzorg & implementatie van Intensieve Pedagogische Thuishulp. SWP: Amsterdam.
Hilhorst, P., & Lans, J. van der (2013). Sociaal doe-het-zelven: De idealen en de politieke praktijk. Amsterdam: Atlas Contact.
Horst, W. ter (2006). Herstel van het gewone leven. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Jurrius, K., Havinga, L., & Stams, G.J. (2008). Exitvragenlijst Jeugdzorg. Amsterdam: Stichting Alexander.
Lichtenberg, J.D. (1996). Mode of therapeutic action. In L.E. Lifson (red.), Understanding therapeutic action: psychodynamic concepts of cure (pp. 127–138). London: The Analytic Press.
Ministerie van VWS en Ministerie van V&J (2014). Jeugdwet wettekst. Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en Ministerie van Veiligheid en Justitie.
Painter, J.S. (z.j.). SPSS Propensity Matching Program Description. Chapel Hill: Jordan Institute for Families.
Ploeg, J.D. van der. (2007). Gedragsproblemen: Ontwikkelingen en risico’s. Rotterdam: Lemniscaat.
Ploeg, J.D. van der, & Scholte, E.M. (2008). Gezinsvragenlijst (GVL). Handleiding. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Rosen, L.D., Heckman, I.T., Carro, M.G., & Burchard, J.D. (1994). Satisfaction, involvement, and unconditional care: the perceptions of children and adolescents receiving wraparound services. Journal of Child and Family Studies, 3(1), 55–67.
Rosenbaum, P.R., & Rubin, D.B. (1983). The central role of the propensity score in observational studies for causal effects. Biometrika, 70, 41–55.
Sameroff, A. (red.). (2009). The transactional model of development. How children and contexts shape each other. Washington: American Psychological Association.
Sameroff, A.J. (1993). Models of development and developmental risk. In C.H. Zeanah (red.), Handbook of infant mental health (pp. 3–13). New York: Guilford.
Schamhart, R., & Colijn, J. (2012). Greep op wraparound care. Eindrapport onderzoeksprogramma Wraparound Care in de Utrechtse Jeugdzorg. Utrecht: Hogeschool Utrecht.
Suter, J.C., & Bruns, E.J. (2009). Effectiveness of the wraparound process for children with emotional and behavioral disorders: a meta-analysis. Clinical Child and Family Psychology Review, 12, 336–251.
Veerman, J. (1988). Bedreigende en beschermende factoren in de gezinsomgeving: gegevens uit onderzoek. In P. Goudena, H. Groenedaal & F. Swets-Gronert (red.), Kind in geding. Bedreigende en beschermende factoren in de psychosociale ontwikkeling van kinderen (pp. 101–118). Leuven: Acco.
Veldhuijzen van Zanten-Hyllner, M.L. L.E., & Teeven, F. (2011). Beleidsbrief stelselwijziging jeugd ‘Geen kind buiten spel’. https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2011/11/09/beleidsbrief-stelselwijziging-jeugd-geen-kind-buiten-spel. Geconsulteerd: 28 mei 2015.
Verhulst, F.C., Ende, J. van der, & Koot, H.M. (1996). Handleiding voor de CBCL/4–18. Rotterdam: Sophia Kinderziekenhuis, Erasmus MC.
Vermulst, A., Kroes, G., Meyer, R. de, Nguyen, L., & Veerman, J.W. (2012). Opvoedingsbelasting-vragenlijst (OBVL). Handleiding. Nijmegen: Praktikon.
Yperen, T. van, & Woudenberg, A. (2011). Werk in uitvoering. Bouwen aan het nieuwe jeugdstelsel. http://www.nji.nl/publicaties/Werk_in_uitvoering.pdf. Geconsulteerd: 12 november 2015.
Yperen, T.A. van, & Veerman, J.W. (2008). Zicht op effectiviteit. Handboek voor praktijkgestuurd effectonderzoek onderzoek in de jeugdzorg. Delft: Eburon.
Dankbetuiging
Deze studie is mede mogelijk gemaakt door financiering vanuit ZonMw. Linda Bijl, de oprichtster van de Opvoedpoli, en Jannet Doeleman, voormalig algemeen directeur van de Opvoedpoli, zijn de initiators geweest van dit onderzoek en zonder hen was de studie nooit uitgevoerd. Het Nederlands Jeugdinstituut heeft geheel belangeloos het TAZ-bestand ter beschikking gesteld voor dit onderzoek, waarvoor onze dank. Rest ons nog de leden van de klankbordgroep, Tom van Yperen en Ab Czech te bedanken voor hun waardevolle input.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
About this article
Cite this article
Sondeijker, F.E.P.L., van Rooij, F.B., Hermanns, J. et al. Doeltreffendheid en werkzaamheid van het Wraparound Care Model in de ambulante jeugdhulp. Kind Adolesc 37, 195–212 (2016). https://doi.org/10.1007/s12453-016-0125-4
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12453-016-0125-4