Beleidsmakers streven vaak een integraal en geïntegreerd drugsbeleid na, waarbij verschillende beleidsdomeinen en beleidsniveaus samenwerken. Uit welke elementen en partners moet een integraal en geïntegreerd drugsbeleid bestaan om succesvol te zijn? En kunnen steden en gemeenten in Nederland en Vlaanderen leren van ervaringen in andere regio's? Om ‘best practices’ van intersectorale interventies te identificeren, voerden we een internationale literatuurstudie uit. Opvallend is dat de ontwikkeling van de interventies in specifieke stappen gebeurt en ze typische kenmerken met elkaar delen. We illustreren de bruikbaarheid van de literatuurstudie door na te gaan hoe deze ‘best practices’ in Vlaanderen werden geïmplementeerd. Daaruit blijkt dat het mogelijk is de bestaande intersectorale interventies te vergelijken met de in de literatuurstudie geïdentificeerde interventies.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Notes
1 Met deze term wordt verwezen naar het toepassen van interventies waarvan de effectiviteit wetenschappelijk bewezen is. Het dichten van de kloof tussen onderzoek en praktijk blijkt echter geen evidentie (Autrique, Vanderplasschen, Broekaert & Sabbe, 2007).
2 Dit artikel is gebaseerd op het onderzoeksproject ‘Do's and don’ts in een integraal en geïntegreerd drugsbeleid’, in opdracht van de FOD Wetenschapsbeleid. Dit project liep van oktober 2007 tot april 2009 (De Ruyver, LemaÎtre, Ponsaers, Born, Pauwels, Vander Laenen e.a., 2009).
3 Dit betekent niet dat bij concrete interventies steeds alle sectoren betrokken moeten en zullen zijn. Wanneer bij een concrete interventie wordt samengewerkt tussen twee of meer sectoren, gebruiken de auteurs de term intersectoraal.
4 We zijn er ons uiteraard van bewust dat dit een momentopname is. Een vergelijkbare evaluatie van een project tijdens een follow-up kan tot andere resultaten leiden.
5 Het EMCDDA coördineert een netwerk van ‘national focal points’ in de verschillende lidstaten van de EU, Noorwegen, de Europese Commissie en de kandidaatlidstaten. Deze ‘national focal points’ vormen samen het Europese informatienetwerk voor drugs en drugsverslaving Reitox.
6 Voor een volledig overzicht van de geraadpleegde instanties zie De Ruyver e.a. (2009).
7 Om de bestaande intersectorale interventies in Vlaanderen te inventariseren, namen we contact op met zes provinciale en dertien lokale drugscoördinatoren en de VAD. Om de essentiële randvoorwaarden te identificeren bij de uitvoering van intersectorale interventies, vonden interviews en een focusgroep plaats met de actoren werkzaam in de geïdentificeerde interventies.
Literatuur
Arthur, M.W., & Blitz, C. (2000). Reaching the gap between science and practice in drug abuse prevention through needs assessment and strategic community planning, Journal of Community Psychology, 28, 241-255.
Autrique, M., Vanderplasschen, W., Broekaert, E., & Sabbe, B. (2007). Evidence-based werken in de verslavingszorg: een stand van zaken. Gent: Academia Press.
Barton, A. (1999a). Breaking the crime/drugs cycle: The birth of a new approach? Howard Journal, 38, 144-157.
Barton, A. (1999b). Sentenced to treatment? Criminal justice orders and the health service. Critical Social Policy, 19, 463-483.
Bieleman, B., Biesma, S., Hoorn, M., & Kruize, A. (2007). Overlastmetingen in de Gravinnesteeg en omgeving. Groningen: INTRAVAL.
Botvin, G.J., & Griffin, K.W. (2003). Drug abuse prevention curricula in schools. In Z. Sloboda & W. Bukoski (Eds.), Handbook of drug abuse prevention. Theory, science, and practice (pp. 45-74). New York: Kluwer Academic/Plenum.
Brook, J.S., Brook, D.W., Richter, L., & Whiteman, M. (2003). Risk and protective factors of adolescent drug use: Implications for prevention programs. In Z. Slobada & W. Bukoski (Eds.), Handbook of drug abuse prevention. Theory, science, and practice (pp. 265-282). New York: Kluwer Academia.
Connolly, J. (2002). Community policing and drugs in Dublin. Dublin: North Inner City Community Policing Forum.
Crow, I., France, A., Hacking, S., & Hart, M. (2004). Does Communities that Care work? An evaluation of a community-based risk prevention programme in three neighbourhoods. York: Joseph Rowntree Foundation.
De Pauw, K. (2007). Een veiligheidsnetwerk rond druggebruik te Geraardsbergen en Lierde. In W. Bruggeman (Ed.), Cahiers integrale veiligheid. Thema regie. Brussel: Politeia.
De Ruyver, B. (2007). Integraal drugsbeleid. In J. Casselman & H. Kinable (Eds.), Het gebruik van illegale drugs. Multidimensionaal bekeken (pp. 325-341). Heule: UGA.
De Ruyver, B., Colman, C., De Wree, E., Vander Laenen, F., Reynders, D., Van Liempt, A., e.a. (2008). Een brug tussen justitie en drughulpverlening. Een evaluatie van het proefzorgproject. Antwerpen: Apeldoorn.
De Ruyver, B., LemaÎtre, A., Ponsaers, P., Born, M., Pauwels, L., Vander Laenen, F., e.a. (2009). Do's and don’ts in een integraal en geïntegreerd drugsbeleid. Gent: Academia Press.
De Ruyver, B., Ponsaers, P., LemaÎtre, A., Macquet, C., De Wree, E., Hodeige, R., e.a. (2007). Effecten van alternatieve afhandeling voor druggebruikers. Gent: Academia Press.
De Ruyver, B., Vermeulen, G., Vander Beken, T., & Vander Laenen, F. (2003). International drug policy, status quaestionis, compendium of articles. Antwerpen-Apeldoorn: Maklu.
Doherty, G. (2007). Report of the community policing forum for 2006-2007. Dublin: City of Dublin.
EMCDDA (2009). Annual state of the drugs problem in Europe: 2009. Lissabon: EMCDDA.
Federale regering (2001). Beleidsnota van de federale regering in verband met de drugs-problematiek. Brussel: Federale regering.
Harman, K., & Paylor, I. (2005). An evaluation of the CARAT initiative. Howard Journal 44, 357-373.
Heale, P., & Lang, E. (2001). A process evaluation of the CREDIT (Court Referral and Evaluation for Drug Intervention and Treatment) pilot programme. Drug and Alcohol Review, 20, 223-230.
Heed, K. (2006). If enforcement is not working, what are the alternatives? International Journal of Drug Policy, 17, 104-106.
Holloway, K., Bennett, T., & Farrington, D. (2005). The effectiveness of criminal justice and treatment programmes in reducing drug-related crime: A systematic review. Londen: Home Office, Research Development and Statistics Directorate.
Horn, K., & Kolbo, K. (2000). Using the cumulative strategies model for drug abuse prevention: A small group analysis of the choices program. American Journal of Health Studies, 16, 7-17.
Hunter, G., McSweeney, T., & Turnbull, P.J. (2005). The introduction of drug arrest referral schemes in London: A partnership between drug services and the police. International Journal of Drug Policy, 16, 343-352.
Institute for Criminal Policy Research (2007). National evaluation of criminal justice integrated teams. London: Institute for Criminal Policy Research/Bristol: University of Bristol.
Kellock, P. (2007). Communities that Care. Review of implementation in three Australian communities. Brunswick: Asquith Group.
Koeter, M.W.J., & Bakker, M. (2007). Effectevaluatie van de strafrechtelijke opvang verslaafden (SOV). Den Haag: WODC/Ministerie van Justitie.
Kumpfer, K.L., & Alder, S. (2003). Dissemination of research-based family interventions. In Z. Sloboda & W. Bukoski, J. (Eds.), Handbook of drug abuse prevention. Theory, science, and practice (pp. 75-119). New York: Kluwer Academic.
Leeuw, F.L. (2005). Trends and developments in program evaluation in general and criminal justice programs in particular. European Journal on Criminal Policy and Research, 11, 223-258.
Mazerolle, L., Soole, D., & Rombouts, S. (2007). Drug law enforcement. A review of the evaluation literature. Police Quarterly, 10, 115-153.
Michon, H., Rondez, M., & Weeghel, J. van (2000). Een werkend middel. Evaluatie van Baanberekend. Arbeidstoeleidingsproject voor mensen met een verslavingsachtergrond. Utrecht: Trimbos-instituut.
Ooyen-Houben, M. van (2008). Usage de substances illicites et politique Néerlandaise en matière de drogues: Vue d’ensemble et évaluation exploratoire. Déviance et Société, 32, 325-348.
Poel, A. van der, Barendregt, C., & Mheen, D. van de (2003). Drug consumption rooms in Rotterdam: An explorative description. European Addiction Research, 9, 94-100.
Reuter, P. (2001). Why does research have so little impact on American drug policy? Editoral. Addiction, 96, 373-376.
Ritter, A., Bammer, G., Hamilton, M., Mazerolle, L., & The DPMP Team. (2007). Effective drug policy: A new approach demonstrated in the Drug Policy Modelling Program. Drug and Alcohol Review, 26, 265-271.
Scottish Executive Effective Interventions Unit (2004). Reducing the impact of local drug markets. A research review. Edinburgh: Scottish Executive Effective Interventions Unit.
Seeling, C., King, C., Metcalfe, E., Tober, G., & Bates, S. (2001). Arrest Referral: A proactive multi-agency approach. Drugs: Education, Prevention and Policy, 8, 327-333.
Sherman, L.W., Farrington, D.P., Welsh, B.C., & Mackenzie, D.L. (Eds.) (2002). Evidence-based crime prevention. Londen: Routledge.
Skodbo, S., Brown, G., Deacon, S., Cooper, A., Hall, A., & Millar, T. (2007). The Drug Interventions Programme (DIP): Addressing drug use and offending through ‘Tough Choices’. Londen: Home Office/Research Development and Statistics Directorate.
Snippe J., Bieleman, B., Kruize, A., & Naayer, H. (2005). Eindevaluatie: inspanningen, proces en resultaten 2001-2004. Hektor in Venlo. Groningen: INTRAVAL.
Snippe, J., Naayer, H., & Bieleman, B. (2006). Hektor in 2005. Evaluatie aanpak drugsoverlast in Venlo. Groningen: INTRAVAL.
Spijkerman, R., Biesma, S., Meijer, G., Poel, A. van der, Eijnden, R. van den, & Bieleman, B. (2002). Vier jaar verantwoord schoon. Evaluatie van Verantwoord Schoon: programma voor aanpak van drugsoverlast in Rotterdamse deelgemeenten. Rotterdam: IVO/Groningen: INTRAVAL.
Stad Gent/Stuurgroep Drugcoördinatie (2000). Drugsbeleidsplan stad Gent: 2000. Gent: Stad Gent.
Stevens, A., Trace, M., & Bewley-Taylor, D. (2005). Reducing drug related crime: An overview of the global evidence. Report 5. Oxford: Beckley Foundation.
Stevenson, J.F., & Mitchell, R.E. (2003). Community-level collaboration for substance abuse prevention. Journal of Primary Prevention, 23, 371-404.
Toumbourou, J.W. (1999). Implementing communities that care in Australia: A community mobilisation approach to crime prevention. Internet: http://www.aic.gov.au/publications/tandi/ti122.pdf (31-03-2008).
Vander Laenen, F. (2001). The drug and cannabis policy of the city of Ghent, Belgium. In Ministerie van Justitie/ES&E, Drug policy in European countries and cities. Reference book European city conference on cannabis policy, 6-8 December 2001, Utrecht, The Netherlands (pp. 41-62). Den Haag: Ministerie van Justitie/ES&E.
Vander Laenen, F. (2008). Drugpreventie bij kwetsbare groepen? Jongeren met een gedragsen emotionele stoornis aan het woord. Den Haag: Boom.
Wits, E.G., Biesma, S., Garretsen, H.F.L., & Bieleman, B. (1999). Evaluatie SVO-projecten Rotterdam. Eindrapport. Rotterdam: IVO/Groningen: INTRAVAL.
Zurhold, H., Degkwitz, P., Verthein, U., & Haasen, C. (2003). Drug consumption rooms in Hamburg, Germany. Evaluation of the effects on harm reduction and the reduction of public nuisance. Journal of Drug Issues, 33, 663-688.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Vander Laenen, F., Vandam, L. & Colman, C. Met velen aan de tafel: goede voorbeelden van een integraal en geïntegreerd drugsbeleid. VERSLAVING 6, 54–71 (2010). https://doi.org/10.1007/s12501-010-0701-x
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12501-010-0701-x