Bruikbaarheid en validiteit van de Nederlandse versie van de Montreal Cognitive Assessment (MoCA-D) bij het diagnosticeren van Mild Cognitive Impairment

Samenvatting

Doel: De MoCA is een nieuwe screeningstest voor Mild Cognitive Impairment (MCI). Doel van dit onderzoek is validering van de Nederlandse versie (MoCA-D). Methode: De MoCA-D werd afgenomen bij gezonde ouderen en patiënten met MCI of dementie afkomstig van een geheugenpolikliniek en een (poli)kliniek geriatrie (n = respectievelijk 30, 32, 37; leeftijd≥60). Neuropsychologisch onderzoek maakte deel uit van het standaard onderzoek bij patiënten om de diagnose MCI te stellen. Sensitiviteit, specificiteit en predictieve waarden (positief: PPW en negatief: NPW) werden voor de MoCA-D bepaald. Resultaten: Er werd een significant effect van groep op MoCA-D totaalscore gevonden (F(2,95)=67,9; p<0,01). Bij een cut-off score van £25 voor MCI werden een sensitiviteit en specificiteit ten opzichte van normale controles gevonden van respectievelijk 72% en 73%. PPW en NPW waren respectievelijk 84% en 56%. Sensitiviteit bij een cut-off score van d20 voor dementie ten opzichte van MCI was 100% voor matig-ernstige dementie en 75% voor lichte dementie. Specificiteit voor dementie was 81%, PPW 94% en NPW 55%. Conclusie: De MoCA-D maakt onderscheid tussen gezonde ouderen, patiënten met MCI en dementie. Echter, uit dit onderzoek bleken een onvoldoende sensitiviteit en matige specificiteit. Het toepassen van een uitgebreidere en flexibele screeningsprocedure lijkt vooralsnog een bruikbaardere methode bij het screenen voor MCI dan de interpretatie van één testuitslag in het bijzonder.

Abstract

Objective: The MoCA is a new screening test to detect Mild Cognitive Impairment (MCI). Purpose of this study is validating the Dutch version (MoCA-D). Method: We administered the MoCA-D to healthy control subjects and to elderly with MCI or dementia from a memory disorder outpatient clinic and a geriatric (outpatient) clinic (n=30, 32, 37 respectively, age≥60). Neuropsychological testing was part of the standard procedure for patients to diagnose MCI. Sensitivity, specificity and predictive values (positive: PPV and negative: NPV) of the MoCA-D were assessed. Results: A significant effect of group was found on MoCA-D total score (F(2,95)=67,9; p<0,01). With a cutoff score of d25, sensitivity and specificity to detect MCI in relation to healthy controls were 72% and 73%, respectively. PPV and NPV were 84% and 56%, respectively. With a cut-off score of d20, sensitivity to detect dementia in relation to MCI was 100% for severe dementia and 75% for mild dementia. Specificity for dementia was 81%, PPV 94% and NPV 55%. Conclusion: The MoCA-D distinguishes between healthy elderly, MCI patients and dementia patients. However, in this study, insufficient sensitivity and poor specificity were found. For the present, applying a broader and flexible screening procedure in order to detect MCI seems a more useful method than the interpretation of one test result in particular.