Samenvatting
Vallen komt frequent voor en heeft zowel lichamelijk als psychisch gevolgen. De huisarts is van slechts 20-30% van alle valincidenten op de hoogte. De belangrijkste valrisicofactoren zijn: een doorgemaakte val in het afgelopen jaar en de aanwezigheid van een mobiliteitsstoornis. Door goede kennis van de valrisicofactoren en een systematische aanpak van de diagnostiek is het mogelijk om een multifactorieel behandelplan op te stellen. De anamnese bestaat uit een valspecifieke en valgerelateerde anamnese, de diagnostiek bestaat uit een uitvoerig mobiliteitsonderzoek gecombineerd met een algemeen lichamelijk onderzoek. Het behandelplan wordt bij voorkeur door een multidisciplinair team gefaseerd uitgevoerd.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Lamb SE, Jorstad-Stein EC, Hauer K, Becker C. Prevention of Falls Network Europe and Outcomes Consensus Group. Development of a common outcome data set for fall injury prevention trials: the prevention of Falls Network Europe Consensus. J Am Geriatr Soc 2005;53:1618–26.
Tinetti ME, Kumar C. The patient who falls: ‘It’s always a trade-off’. JAMA 2010;303:258–66.
Hartholt KA, Velde N van der, Looman CW, Lieshout EM van, Panneman MJ, Beeck EF van, et al. Trends in fall-related hospital admissions in older persons in the Netherlands. Arch Int Med 2010;170:905–11.
Tinetti ME, Doucette J, Claus E, Marottoli R. Risk factors for serious injury during falls by older persons in the community. J Am Geriatr Soc 1995;43:1214–21.
Verhaar HJJ, Zelm RT van, Emmelot-Vonk MH, Graafmans WC, Habets HPJM, Helm HMJ van der, et al. Richtlijn preventie van valincidenten bij ouderen. Alphen a/d Rijn: Van Zuiden Communications, 2004.
Panel on Prevention of Falls in Older Persons, American Geriatrics Society and British Geriatrics Society. Summary of the Updated American Geriatrics Society/ British Geriatrics Society clinical practice guideline for prevention of falls in older persons. J Am Geriatr Soc 2011;59:148–57.
Gillespie LD, Robertson MC, Gillespie WJ, Sherrington C, Gates S, Clemson LM, et al. Interventions for preventing falls in older people living in the community. Cochrane Database Syst Rev 2012;9:CD007146.
Olde Rikkert MGM, Iersel MB van, Flamaing J, Petrovic M, Schols JMGA, Hoefnagels WHL. Probleemgeoriënteerd denken in de geriatrie (hoofdst. 3). 2e druk. Utrecht: De Tijdstroom uitgeverij, 2012.
Muris JWM, Weerd-Spaetgens CMEE de. Praktische huisartsgeneeskunde. Ouderengeneeskunde (hoofdst. 6). Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2012.
Tinetti ME. Performance-oriented assessment of mobility problems in elderly patients. J Am Geriatr Soc 1986;34:119–26.
Nutt JG, Marsden CD, Thompson MD. Human walking and higher-level gait disorders, particularly in the elderly. Neurology 1993;43:268–79.
Iersel MB van, Munneke M, Esselink RAJ, Benraad CEM, Olde Rikkert MGM. Gait velocity and the Timed-Up-and-Go test were sensitive to changes in mobility in frail elderly patients. J Clin Epidemiol 2008;61:186–91.
Raîche M, Hébert R, Prince F, Corriveau H. Screening older adults at risk of falling with the Tinetti balance scale. The Lancet 2000;356:1001–2.
Studenski S, Perera S, Patel K, Rosano C, Faulkner K, Inzitari M, et al. Gait speed and survival in older adults. JAMA 2011;305:50–8.
Viccaro LJ, Perera S, Studenski SA. Is timed up and go better than gait speed in predicting health, function, and falls in older adults? J Am Geriatr Soc 2011;59:887–92.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Drs. Y. Schoon
klinisch geriater, afdeling Geriatrie, UMC St Radboud, Nijmegen
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Schoon, Y. Vallen, een systematische benadering bij het zoeken naar de oorzaak. Bijblijven 29, 12–18 (2013). https://doi.org/10.1007/s12414-013-0057-3
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12414-013-0057-3