De bruikbaarheid van een CQ-index voor de ggz, verslavingszorg en gehandicaptenzorg: eerste bevindingen

Samenvatting

Tot voor kort werden CQI vragenlijsten vooral ontwikkeld voor het meten van cliëntervaringen bij somatische aandoeningen en ingrepen. Inmiddels zijn ook voor de geestelijke gezondheidszorg (ggz), de verslavingszorg (vz) en de zorg aan mensen met een verstandelijke handicap (vg) CQI vragenlijsten ontwikkeld of in ontwikkeling. Gezien de omvang en moeilijkheidsgraad van de CQI is het de vraag of het een bruikbaar instrument is voor deze specifieke groepen cliënten. Een antwoord op deze vraag is van belang omdat de CQI resultaten als verantwoordingsgegevens gebruikt gaan worden waarbij die gegevens valide en betrouwbaar dienen te zijn. In dit artikel worden de eerste bevindingen met de CQI voor de ggz, vz en vg besproken. De CQI voor de kortdurende ambulante ggz en vz levert valide en betrouwbare resultaten op. De bruikbaarheid van de CQI voor de langdurende en klinische ggz en vz, en de vg is meer beperkt. De CQI lijkt voldoende bruikbaar voor klinisch opgenomen cliënten, terwijl cliënten van beschermd en begeleid zelfstandig wonen de lijst met hulp kunnen invullen. De bruikbaarheid van de CQI voor de langdurende verblijfspsychiatrie is zeer beperkt. Voor deze groep wordt de CQI afgeraden. In de gehandicaptenzorg blijkt dat cliënten met een ernstige verstandelijke beperking moeite hebben met de moeilijkheidsgraad van de CQI en het interviewprotocol. Voor deze specifieke groepen worden alternatieve afnamemethoden aangeraden.

Abstract

Feasibility of a CQ-index for psychiatric, addicted or disabled patients: first results

Until recently CQI questionnaires for measuring patient’s experiences with health care generally were developed for use in somatic care. Nowadays CQI’s are also developed for psychiatric, addicted or (mentally) disabled patients. Due to the length and wording of the CQI the feasibility for these patients groups is questioned. As the results of the CQI will be used as national quality indicators, the necessity of reliable and valid data is obvious. In this paper the first results of the CQI psychiatric, addicted or (mentally) disabled patients are discussed. Two studies indicate that the CQI for patients in short-term ambulatory care results in valid and reliable data, using standard CQI assessment by mail survey. Also results for inpatients are promising although some help is needed. Those living in sheltered houses are able to complete the CQI with assistance of an interviewer. The results of the CQI for mentally disabled patients are less promising. Patients have difficulties understanding the questions and several do not complete the interview. Alternative methods of assessment are recommended. The CQI is not feasible for use in patients living in long-stay clinical facilities. Only few are able to complete the instrument. Use in this patient group therefore is dissuaded.