Shared Decision Making in de psychiatrie

Samenvatting

Binnen het domein van de arts-patiënt communicatie vindt een paradigma verandering plaats van een autoritair perspectief naar ‘Shared Decision Making’ perspectief (SDM). In de gezondheidszorg spreken velen over het leveren van zorg vanuit een patiëntgerichte attitude, het blijft echter onduidelijk in hoeverre dat daadwerkelijk plaatsvindt. Om na te gaan in hoeverre psychiaters in opleiding hun patiënten betrekken bij behandelbeslissingen op een PAAZ, zijn 61 gesprekken tussen arts en patiënt op band op genomen. Dit materiaal is geanalyseerd met behulp van het OPTION instrument, een gevalideerd instrument dat het systematisch scoren van gespreksvaardigheden vanuit SDM perspectief mogelijk maakt. De gemiddelde score voor de acht psychiaters in opleiding bedroeg 43 punten op een schaal van 100. Dit was hoger dan onderzoek onder Engelse huisartsen. Uit een vergelijking van de objectieve OPTION score met een satisfactie meting onder patiënten (N=29) bleek, dat deze meer tevreden zijn over de mate van betrokkenheid. De resultaten van dit project tonen niet alleen dat objectieve beoordeling van de kwaliteit van communicatie mogelijk is, ook zijn ze een sleutel tot systematische verbetering van communicatie vaardigheden door training.

Abstract

Shared Decision Making in psychiatry

An important paradigm shift is taking place in the domain of patient-doctor communication: from an authoritarian perspective to Shared Decision Making. Although many health care professionals talk about delivering care from a more patient centered perspective, it remains often unclear to what extent this is the case in practice. In this study is measured to what extent health care professionals involve patients in clinical decisionmaking. 61 Meetings are audio taped and analyzed with the validated OPTION instrument. This instrument enables systematic scoring of behaviors with respect to Shared Decision Making. It appeared that these behaviors can be improved. The eight psychiatrists (in education) scored an average of 43 points on a scale of 100. Also patients have been asked about involvement. Their scores on a satisfaction instrument filled in by patients were much more positive (N=29). The results of this project not only show that objective judgment of quality of communication is possible, but also it opens a door to systematic improvement of communication skills by training, and measuring effects.