Abstract
Het meest gebruikte instrument voor de WAO-beoordeling, het beoordelingsgesprek, is zeer matig ontwikkeld. De druk op een valide en betrouwbare beoordeling zal nog sterker toenemen als de plannen van het kabinet doorgang vinden. Er bestaan wel aanzetten tot de ontwikkeling van een valide instrument in de vorm van modellen voor gespreksvoering. Deze worden in dit artikel beschreven: welke bestaan er, waarop ze zijn gebaseerd, wat zijn de overeenkomsten en verschillen? Gevonden zijn de belastbaarheid gerichte beoordeling, het Methodisch BeoordelingsGesprek en de MultiCausale Analyse. Onderzocht is wat de gemeenschappelijke principes en praktijken van deze modellen zijn en wat de technische en principiële verschillen zijn. De modellen blijken alle te zijn gebaseerd op de ervaring van toepassers en geen van alle goed gevalideerd. Ze zijn alle gebaseerd op een complex van juridische, medische en psychologische uitgangspunten. Verschillen tussen de modellen van gespreksvoering blijken minder groot dan de overeenkomsten. De door de opstellers gehanteerde uitgangspunten worden besproken tegen de achtergrond van wetenschappelijke literatuur. Er zijn voornamelijk indirecte argumenten voor de aangenomen uitgangpunten. Door middel van ontwikkeling en onderzoek in de praktijk kan dit deel van het vak op een hoger niveau van professionaliteit worden gebracht.
LITERATUUR
Commissie Arbeidsgeschiktheid. Werk maken van arbeidsgeschiktheid. Doetichem: Elsevier, 2001.
Razenberg PPA. Verzekeringsgeneeskundige oordeelsvorming [proefschrift]. Amsterdam: UvA, 1992.
Bont A de, Berendsen L, Boonk M, Brink J van den. In de spreekkamer van de verzekeringsarts. Een onderzoek naar het verzekeringsgeneeskundige deel van de WAO claimbeoordeling. Zoetermeer: CTSV, 2000.
Kerstholt JH, Boer WEL de, Jansen NJ. Disability assessments: effects of response mode and experience. Disabil Rehabil 2006; 28: 111–115.
Brouwer S. Disability in chronic low back pain [proefschrift]. Groningen: RU Groningen, 2004.
Landelijk Instituut Sociale Verzekeringen. Standaard onderzoeksmethoden. Amsterdam: Lisv, 2000.
Mul CAM et al. Kwaliteit van de oordeelsvorming. Hoofddorp: TNO Arbeid, 1999.
Raad voor Gezondheidsonderzoek. Advies verzekeringsgeneeskunde. Den Haag: RGO, 2004.
Willems JHBM, Kroneman H. Arts of advocaat: nieuwe WAO verandert de rol van de verzekeringsarts. Med Contact 2003; 58: 337–340.
Boer WEL de, Brenninkmeijer V, Besseling JJM. Claimbeoordeling in het buitenland: lessen voor de nieuwe WAO. SMA 2004; 59: 408–413.
Boer WEL de, Duin JA, Herngreen H. Handleiding Methodisch Beoordelingsgesprek. Utrecht: NSOH, 1997.
Boer WEL de, Meijers JM, Verhoeff M. De MultiCausale Analyse: theorie en praktijk. Hoofddorp: TNO Arbeid, 2000.
Herngreen H, Boer WEL de. Handleiding Verzekeringsgeneeskundig beoordelingsgesprek. Utrecht: SSG, 1988.
Spanjer J. BelastbaarheidsGerichte Beoordeling. Amsterdam: Lisv, 2000.
Wijers JHL. Handicap en integratie. Handicap en Beleid 1996; 3(2): 20–22.
Molen HT van der, Kluytmans F, Kramer F. Gespreksvoering, vaardigheden en modellen. Groningen: Wolters Noordhoff, 1995.
Spanjer J. De reproduceerbaarheid van WAO-beoordelingen, een literatuuronderzoek. Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2001; 9: 195–198.
Spanjer J. De inter- en intra-beoordelaarsbetrouwbaarheid van WAO beoordelingen. Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2001; 9: 234–241.
Boer WEL de, Brenninkmeijer V, Zuidam W. Long term Disability arrangements. Hoofddorp: TNO Arbeid, 2004.
Horstman et al. Standaarden en het rechtskarakter van de sociale verzekering. Amsterdam: Lisv, 1997.
Besluit van 8 juli 2000 tot vaststelling van een algemene maatregel van bestuur houdende nieuwe regels betreffende de vaststelling van de mate van arbeidsongeschiktheid ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering, de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen en de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Schattingsbesluit arbeidsongeschiktheidswetten) Staatscourant 307, 2000.
Richtlijn Medisch Arbeidsongeschiktheidscriterium. Amsterdam Lisv, 1996.
Wereld gezondheidsorganisatie. Internationale Classificatie van Functioneren en Gezondheid. Genève: WHO, 2001.
Aylward M. Origins, practice and limitations of disability assessment medicine. In: Halligan PW, Bass C, Oakly DA. Malingering and illness deception. Londen: OUP, 2003, pp. 287–299.
Halligan PW, Bass C, Oakly DA. Malingering and illness deception. Londen: OUP, 2003.
Meershoek A. Weer aan het werk. Amsterdam: Thela Thesis, 1999.
Nauta A. Oog om oog en baas boven baas. Interactiepatronen bij interpersoonlijk conflict op bureaucratische en organische organisatie-afdelingen [proefschrift]. Groningen: RU Groningen, 1996.
Reneman MF. Functional capacity evaluation in patients with chronic low back pain: reliability and validity [proefschrift]. Groningen: RU Groningen, 2004.
Itzhaky H, Schwartz C. Empowering the disabled: a multidimensional approach. Int J Rehabil Res 1998; 21: 301–310.
Pennington N, Hastie R. The story model for juror decision making. In: Hastie R, editor. Inside the Juror; The psychology of juror decision making. New York: Cambridge University Press, 1993, pp. 192–221.
Teulings CN, Veen R van der, Trommel W. Dilemma’s van de sociale zekerheid. Den Haag: VUGA, 1997.
Weel ANH; Kelder MJ; Nauta AP. Praktijkdilemma’s voor bedrijfs- en verzekeringsartsen. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2005.
Stone D. The Disabled State. London: Mac Millan, 1985.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
W.E.L. de Boer en A. Venema zijn onderzoeker bij TNO; I. van der Beijl en W. Zuidam destijds TNO; J.H.L. Wijers is verzekeringsarts en bedrijfsarts WOSM; J. Spanjer is verzekeringsarts UWV.
Correspondentieadres: W.E.L. de Boer, TNO Kwaliteit van Leven, postbus 718, 2130 AS Hoofddorp
Rights and permissions
About this article
Cite this article
de Boer, W.E.L., Wijers, J.H.L., Spanjer, J. et al. Gespreksmodellen in de verzekeringsgeneeskunde. TVBV 14, 19–26 (2006). https://doi.org/10.1007/BF03074300
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03074300