Abstract
A survey is given of the drugs and dosage forms which are mostly used in veterinary medicine, with special regard to the differences between veterinary and human medicine.
Chemotherapeutics play an important role in pharmacotherapy, especially regarding farm animals (mass medication in intensive farming). Several groups of chemotherapeutic agents,c.q. anthelminthics and pesticides, play a more important role than in human medicine.
The application of antimicrobial drugs for growth stimulation and for prevention of infectious diseases, mostly as food additives, as well as the problem of residues of antibiotics in food-stuffs of animal origin are specific to veterinary medicine.
Soft ointments in injectors for intramammary use and electuaries in dosing guns are unknown in human practice.
Pharmacokinetics show great differences between different animal species, which enhances the difficulty in calculating dosage regimens.
A short description is given of the pharmaceutical education of the veterinary students.
Samenvatting
In dit artikel wordt een overzicht gegeven van farmaca en toedieningsvormen die in de diergeneeskunde het meest worden toegepast. De nadruk wordt daarbij gelegd op de verschillen met de humane farmacie.
In de diergeneeskunde bestaat een verschil in benadering tussen de gezelschapsdieren en de nuts- of landbouwhuisdieren.
Chemotherapeutica nemen een belangrijke plaats in de veterinaire farmacotherapie in, vooral in de grote-huisdierenpraktijk (massamedicatie in de bio-industrie). Verschillende groepen chemotherapeutica,. zoals die tegen worminfecties en ectoparasieten, spelen een veel grotere rol dan bij de mens.
Specifiek veterinair zijn de nutritieve en preventieve toepassing van antimicrobiële middelen en het probleem van de residuen in voedingsmiddelen. van dierlijke oorsprong.
Tussen de diverse diersoorten bestaan yaak aanzienlijke farmacokinetische verschillen. Het doseren van geneesmiddelen bij dieren is dan ook geen eenvoudige zaak.
Van de toedieningsvormen worden o.a. het electuarium, in doseerspuiten, en de dikvloeibare zalf in injectoren voor intramammair gebruik alleen veterinair toegepast.
Tenslotte wordt de farmacotherapeutische en farmaceutische opleiding van de Studenten in de diergeneeskunde kort beschreven.
Similar content being viewed by others
Enkele handboeken
Baggot, J. D. (1977)Principles of drug disposition in domestic animals. The basis of veterinary clinical pharmacology. W. B. Saunders Cy., Philadelphia.
British Pharmacopoeia (Veterinary) (1977) University Press, Cambridge.
British Veterinary Codex (1965) en supplement (1970) The Pharmaceutical Press, Londen.
Meyer Jones, L. (1977)Veterinary Pharmacology and Therapeutics, 4e editie. Iowa State University Press.
Repertorium Diergeneesmiddelen, 1e editie (1977/1978) De Toorts, Haarlem.
Rossoff, I. S. (1974)Handbook of Veterinary Drugs. Springer Publishing Company, New York.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Van Soeren, J.H., Van Miert, A.S.J.P.A.M. & Van Gogh, H. Farmacotherapie in de diergeneeskunde. Pharmaceutisch Weekblad Scientific Edition 1, 463–474 (1979). https://doi.org/10.1007/BF02293253
Received:
Accepted:
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF02293253