Skip to main content
SpringerLink
Log in

The identification of two new strains of bean common mosaic virus

  • Published:
Netherlands Journal of Plant Pathology Aims and scope Submit manuscript

Abstract

Two sap-transmissible virus isolates from bean (Phaseolus vulgaris L.) were identified as bean common mosaic virus (BCMV) on the basis of particle size and morphology, serology, non-persistent aphid transmission, very limited host range, and symptoms and seed transmission in bean.

In bean varietal reaction both isolates differed from each other and all six Dutch BCMV strains described before. From literature data it may be concluded that they also differ from thirteen other strains described elsewhere. The isolate from Peruvian seed may be related to strains reported from Costa Rica and Peru, but these have been described incompletely.

The two isolates obtained at Wageningen are therefore described as new strains and designated BCMV-NL7 and BCMV-NL8. The latter seems unusual in its extremely high dilution end point, in its serological affinity to both BCMV and BYMV, and in not being infectious toChenopodium amaranticolor andC. quinoa.

Tetragonia expansa proved to be a new local lesion host of BCMV. There is an urgent need for international standardization of strains of BCMV.

Samenvatting

Twee met sap overgaande virusisolaten uit boon (Phaseolus vulgaris) (B53 uit in de kas uit Peruaans zaad opgekweekte planten en B54 uit planten van een Nederlandse bonekruising) werden geïdentificeerd als bonerolmozaïekvirus (BCMV). Dit gebeurde op grond van deeltjesgrootte en-vorm, serologische eigenschappen (Tabel 3), houdbaarheid van het infectievermogen in uitgeperst plantesap (Tabel 2), overdracht door bladluizen (Tabel 4), beperkte waardplantenreeks (Tabel 1) en symptomen (Fig. 1–3) en zaadoverdracht in boon.

In reactie op differentiërende bonerassen verschilden beide isolaten van elkaar en van alle zes andere, to dusver in Nederland beschreven stammen van BCMV (Tabel 5). Uitgaande van gegevens uit de literatuur lijken ze ook te verschillen van de dertien elders beschreven stammen (Tabel 6). B53 lijkt wel wat op stammen uit Costa Rica en Peru, maar deze zijn onvolledig beschreven.

De twee in Wageningen verkregen isolaten worden daarom opgevat als nieuwe stammen en aangeduid als BCMV-NL7 en BCMV-NL8. De laatste wijkt sterk af door zijn ongewoon hoge verdunningseindpunt, in zijn even sterke serologische verwantschap met het bonerolmozaïekvirus als met het bonescherpmozaïekvirus (Tabel 3) en in het niet kunnen aantasten vanChenopodium amaranticolor enC. quinoa.

Tetragonia expansa werd ontdekt als een nieuwe lokale-lesieplant voor het bonerolmozaïekvirus.

Geconstateerd wordt dat er een grote behoefte bestaat aan internationale standaardisatie in de beschrijving van de stammen van het virus.

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Log in via an institution

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

Institutional subscriptions

Similar content being viewed by others

References

  • Alconero, R. & Meiners, J. P., 1974. The effect of environment on the response of bean cultivars to infection by strains of bean common mosaic virus. Phytopathology 64: 679–682.

    Google Scholar 

  • Baggett, J. R., Frazier, W. A. & McWhorter, F. P., 1966. Sources of virus resistance in beans. Pl. Dis. Reptr 50: 532–536.

    Google Scholar 

  • Bercks, R., 1960. Serologische Untersuchungen zur Differenzierung von Isolaten desPhaseolus-Virus 2 und ihrer Verwandschaft mitPhaseolus-Virus 1. Phytopath. Z. 39: 120–128.

    Google Scholar 

  • Bos, L., 1970a. The identification of three new viruses isolated fromWisteria andPisum in the Netherlands, and the problem of variation within the potato virus Y group. Neth. J. Pl. Path. 76: 8–46.

    Article  Google Scholar 

  • Bos, L., 1970b. Bean yellow mosaic virus. C.M.I./A.A.B. Descr. Pl. Viruses, no. 40, 4 pp.

  • Bos, L., 1971a. Bean common mosaic virus. C.M.I./A.A.B. Descr. Pl. Viruses, no. 73, 4 pp.

  • Bos, L., 1971b. Circular letter to members of the International Working Group on Legume Viruses involved in research on BCMV, May 14, 1971.

  • Bos, L., Hagedorn, D. J. & Quantz, L. 1960. Suggested procedures for international identification of legume viruses. Tijdschr. Plziekt. 66: 328–343.

    Article  Google Scholar 

  • Bos, L. & Maat, D. Z., 1974. A strain of cucumber mosaic virus, seed-transmitted in beans. Neth. J. Pl. Path. 80: 113–123.

    Article  Google Scholar 

  • Dean, L. L. & Hungerford, C. W., 1946. A new bean mosaic in Idaho. Phytopathology 36: 324–326.

    Google Scholar 

  • Dean, L. L. & Wilson, V. E., 1959. A new strain of common bean mosaic in Idaho. Pl. Dis. Reptr 43: 1108–1110.

    Google Scholar 

  • Drijfhout, E., 1977. Genetic interaction betweenPhaseolus vulgaris L. and bean common mosaic virus and its strains. Agric. Res. Rep. 872, Pudoc, Wageningen.

    Google Scholar 

  • Drijhout, E. & Silbernagel, M. J., 1977. Identification and classification of strains of bean common mosaic virus. Neth. J. Pl. Path. 83: in manuscript.

  • Férault, A. C., Spire, D., Bannerot, H., Bertrandy, J. & Le Tan, T., 1969. Identification dans la région parisiene d'une marbrure du haricot comparable au bean southern mosaic virus (Zaumeyer et Harter). Annls Phytopath. 1: 619–626.

    Google Scholar 

  • Frandsen, N. O., 1952. Untersuchungen zur Virusresistenzzüchtung beiPhaseolus vulgaris L. 1. Phytopathologische Untersuchungen. Z. PflZücht. 31: 381–420.

    Google Scholar 

  • Gamez, R., Osores, A. & Echandi, E., 1970. Una raza nueva del virus del mosaico común del frijol. Turrialba 20: 397–400.

    Google Scholar 

  • Hubbeling, N., 1963. Complicaties bij de toetsing van bonerassen op resistentie tegenPhaseolus virus 1 ten gevolge van het voorkomen van afwijkende virusstammen. Meded. LandbHoogesch. OpzoekStns Gent 28: 1025–1033.

    Google Scholar 

  • Hubbeling, N., 1972. Resistance in beans to strains of bean common mosaic virus. Meded. Fak. LandbWetensch. Gent 37: 458–466.

    Google Scholar 

  • Hungerford, C. W., 1952. Disease resistant field beans for Idaho. Circ. Idaho agric. Exp. Stn 118: 11 pp.

    Google Scholar 

  • Moreno, R., Gamez, R. & Gonzalez, L. C., 1968. El virus del mosaico común del frijol (Phaseolus vulgaris L.) en Costa Rica. Turrialba 18: 257–263.

    Google Scholar 

  • Quantz, L., 1957. Ein Schalentest zum Schnellnachweis des gewöhnlichen Bohnenmosaikvirus (Phaseolus-Virus 1). NachrBl. dt. PflSchutzd. Stuttg. 9: 71–74.

    Google Scholar 

  • Quantz, L., 1961. Untersuchungen über das gewöhnliche Bohnenmosaikvirus und das Sojamosaikvirus. Phytopath. Z. 43: 79–101.

    Article  Google Scholar 

  • Richards, B. L. & Burkholder, W. H., 1943. A new mosaic disease of beans. Phytopathology 33: 1215–1216.

    Google Scholar 

  • Rudorf, W., Die Übertragung der Resistenz gegen die Bohnenmosaikviren 1 (gewöhnliches Bohnenmosaik) und 2 (gelbes Bohnenmosaik) ausPhaseolus coccineus in fertile Bastardpflanzen aus der KreuzungPhaseolus vulgaris × Phaseolus coccineus. Naturwissenschaften 42: 19–20.

  • Rudorf, W., 1958. Ein Beitrag zur Genetik der Resistenz gegen das Bohnen-Mosaikvirus 1. Phytopath. Z. 31: 371–380.

    Article  Google Scholar 

  • Silbernagel, M. J., 1969. Mexican strain of bean common mosaic virus. Phytopathology 59: 1809–1812.

    Google Scholar 

  • Skotland, C. B. & Burke, D. W., 1961. A seed-borne bean virus of wide host range. Phytopathology 51: 565–568.

    Google Scholar 

  • Want, J. P. H. van der, 1954. Onderzoekingen over virusziekten van de boon (Phaseolus vulgaris L.). Meded. Inst. plziektenk. Onderz. 85: 84 pp.

    Google Scholar 

  • Zaumeyer, W. J. & Goth, R. W., 1964. A new severe symptom-inducing strain of common bean mosaic virus. Phytopathology 54: 1378–1385.

    Google Scholar 

Download references

Author information

Author notes

  1. E. Drijfhout

    Present address: Institute for Horticultural Plant Breeding (IVT), Postbus 16, Wageningen, the Netherlands

  2. L. Bos

    Present address: Institute of Phytopathological Research (IPO), Postbus 42, Wageningen, the Netherlands

Authors and Affiliations

    Authors
    1. E. Drijfhout
      View author publications

      You can also search for this author in PubMed Google Scholar

    2. L. Bos
      View author publications

      You can also search for this author in PubMed Google Scholar

    Rights and permissions

    Reprints and permissions

    About this article

    Cite this article

    Drijfhout, E., Bos, L. The identification of two new strains of bean common mosaic virus. Netherlands Journal of Plant Pathology 83, 13–25 (1977). https://doi.org/10.1007/BF01976508

    Download citation

    • Accepted:

    • Issue Date:

    • DOI: https://doi.org/10.1007/BF01976508

    Keywords

    Search

    Navigation