The occurrence of a soluble protein (E₁) in cucumber cotyledons infected with plant viruses

Abstract

Analysis on polyacrylamide gels of the soluble protein fraction of cucumber cotyledons infected with tomato spotted wilt virus (TSWV) revealed a stimulated protein component, designated as protein E₁. The amount of protein E₁ was related to the size and number of local lesions produced on the inoculated cotyledons. Protein E₁ stained positive for carbohydrate and could be partly purified by gel filtration on Sephadex G 100. The molecular weight was estimated to be approximately 22000 d.

Protein E₁ seems to be serologically unrelated to any of the structural proteins of TSWV. Following inoculation of cucumber cotyledons with the yellow strain of cucumber mosaic virus (CMV), a protein with identical mobility on 7.5 and 10% polycrylamide gels to protein E₁ was detected. These proteins are probably identical and their accumulation is a result of the infection process. There was a close correspondence between the amount of protein E₁ and the severity of symptom expression.

A protein with a mobility differing slightly from protein E₁ occurred in the soluble protein fraction ofNicotiana rustica after infection with either TSWV or tobacco mosaic virus.

Samenvatting

In een oplosbare eiwitfractie uit cotylen van komkommer die met bronsvlekken virus van de tomaat (TSWV) waren geïnfecteerd werd na analyse op polyacrylamide gels een nieuwe eiwitcomponent (E₁) gevonden (Fig. 1). De hoeveelheid E₁-eiwit, die op de gels gevonden werd, bleek sterk afhankelijk te zijn van het aantal lesies en hun afmeting. Door filtratie van de oplosbare fractie over een Sephadex-kolom kon het eiwit gedeeltelijk gezuiverd worden (Fig. 2 en 3). Eiwit E₁ bleek een glycoproteïne te zijn en was niet serologisch verwant met een van de structurele eiwitten van TSWV. Na inoculatie met komkommermozaïekvirus (CMV) werd eenzelfde eiwitcomponent gevonden (Fig. 1). Na inoculatie vanN. rustica met TSWV en tabaksmozaïekvirus (TMV) werd een eiwit gevonden waarvan de beweeglijkheid iets van het eiwit E₁ verschilde (Fig. 4). Uit de resultaten kon geconcludeerd worden dat door de virusinfectie in een plant de productie van een niet virusspecifiek eiwit wordt gestimuleerd of geïnduceerd.