Samenvatting
Een elektrolarynx kan uitkomst bieden, als het de gelaryngectomeerde niet lukt door middel van de ventielstemprothese, of via de oesofagus-injectiespraak tot verstaanbare spraak te komen. Sinds de eerste totale larynxextirpatie in 1873 door Billroth te Wenen, is men op zoek geweest naar mogelijkheden om de stembandloze patiënt een alternatieve geluidsbron te bieden, om toch tot een acceptabele vorm van verbale communicatie te komen.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Lebrun Y. (1973). The artificial larynx. In Neurolinguistics, vol. 1. Amsterdam: Swets en Zeitlinger.
Geel R.C. van (1983). Pitch inflection in electrolaryngeal speech. Proefschrift, Universiteit Utrecht.
Salmon J.S., & Goldstein L.P. (1978). The artificial larynx handbook. New York: Grune and Stratton.
Hong-Shik Choi, e.a. (2002). Functional characteristics of a new electrolarynx ‘Evada’, having a force sensing resistor sensor. Journal of Voice, vol. 15, 4, 592-9.
Editor information
Rights and permissions
Copyright information
© 2014 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media
About this chapter
Cite this chapter
Peters, H. et al. (2014). Elektrolarynx. In: Peters, H., et al. Stemstoornissen. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-0808-8_47
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0808-8_47
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Online ISBN: 978-90-368-0808-8
eBook Packages: Dutch language eBook collection