Waarom verstandige mensen soms rare dingen geloven

Samenvatting

De mens is van origine een bijgelovig wezen. Hij koppelt een specifieke oorzaak aan een voorval of gevolg. Maar niet altijd wordt de juiste oorzaak aan een gevolg verbonden. Wanneer een incorrecte oorzaak aan een gevolg wordt verbonden, ontstaat bijgeloof. De neiging tot bijgeloof neemt toe bij een te hoge concentratie dopamine in het brein. Dan is de mens meer geneigd om patronen te herkennen die er niet zijn, wat in extreme gevallen zelfs kan leiden tot paranoia of complottheorieën. Vooringenomen standpunten worden bevestigd door één enkel voorval, terwijl vele voorvallen die het standpunt ontkrachten worden genegeerd. Drogredeneringen en logische denkfouten zijn veelal de argumenten ter verdediging van deze specifieke vorm van bijgeloof. Het placebo-effect kan een reden zijn waarom mensen het gevoel hebben beter te worden na een niet-werkzame therapie. De ‘regressie tot het gemiddelde’ is de reden waarom patiënten soms beter worden ondanks een therapie.