Samenvatting
Samuel Hahnemann geloofde dat een stof die een bepaalde ziekte veroorzaakt, ook gebruikt kan worden om ziektes die hierop lijken te genezen. Om deze middelen zonder schadelijke gevolgen in te kunnen nemen, werden ze verdund. Hahnemann claimde dat het middel sterker werkt naarmate het verder verdund werd, zelfs voorbij het punt dat er geen enkele molecuul van de originele stof in de oplossing aanwezig is. De effectiviteit van homeopathie kan in onderzoeken van hoge methodologische kwaliteit niet aangetoond worden. Omdat de middelen geen of nauwelijks werkzame stoffen bevatten, is de kans op bijwerkingen te verwaarlozen. Een mogelijk behandelrisico ligt in de kans dat de kwaal eerst behandeld wordt met homeopathie waardoor een geneeskundige interventie uitgesteld wordt of achterwege blijft. De fysiotherapeut dient onder andere te achterhalen waartegen de patiƫnt het homeopathisch middel gebruikt en of de arts hiervan op de hoogte is.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Author information
Authors and Affiliations
Copyright information
Ā© 2016 Bohn Stafleu van Loghum
About this chapter
Cite this chapter
van der Velde, H. (2016). Homeopathie. In: Fysiotherapie en medicatie. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-0471-4_29
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0471-4_29
Published:
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-368-0470-7
Online ISBN: 978-90-368-0471-4
eBook Packages: Dutch language eBook collection