Samenvatting
Agressie en de dreiging daarmee zijn in de klinische psychiatrie een groot probleem. Misschien zijn de omvang en reikwijdte ervan nog wel het beste te illustreren met een schets van hoe de GGz er zonder agressie uit zou zien. Zonder agressie zouden er geen gesloten afdeling en arbeidsintensieve separeercellen meer zijn, zou niemand meer assistentie hoeven te verlenen bij incidenten en zou dwang nauwelijks meer plaatsvinden. Verpleegkundigen zouden beduidend minder stress ervaren, minder vaak ziek zijn en minder snel van baan veranderen of burned-out raken. De teamvergaderingen zouden korter zijn en psychiaters zouden minder tijd kwijt zijn aan het invullen van middelen & maatregelenformulieren. De trainingen voor fysieke en verbale weerbaarheid zouden we kunnen afschaffen, er zou minder vernield worden en er zou geen geld meer nodig zijn voor videobewaking en alarmsystemen. Er zouden ook minder opnamen zijn, want veel opnamen in de kliniek vinden niet plaats vanwege de psychiatrische stoornis, maar doordat de patiënt zich thuis niet meer kan handhaven vanwege het gevaar dat hieruit voortvloeit, met name impulsregulatiestoornissen en suïcidaliteit (Hummelen e.a., 2003). Alle tijd en geld die vrijkomen, kunnen we besteden aan behandeling en zorg en het bevorderen van de kwaliteit daarvan.
This is a preview of subscription content, log in via an institution.
Notes
- 1.
Het regime van de Penitentiaire Beginselen Wet (PBW) in het gevangeniswezen is een strikte vorm van rule based, terwijl de wetgeving in de GGz, met name de WGBO en de wet BOPZ, in de psychiatrie veel meer value based zijn.
Literatuur
Holman, B., & Wennink, J. (1985). Gedachten en data rond de verblijfspsychiatrie: 36 woonhuizen, onderzoek naar de effecten van beleidsveranderingen in een psychiatrische inrichting. Noordwijkerhout: Bavo.
Hummelen, J.W. e.a. (2003). Doelstellingenmatrix voor een gesloten opnameafdeling. Maandblad Geestelijke volksgezondheid, 58, 364–377.
Maltsberger, J.T., & Buie, D.H. (1974). Countertransference hate in the treatment of suicidal patients. Archives of General Psychiatry, 30(5), 625–633.
Rom, J. (2000). Vervolg de gewelddadige patiënt. Psy, 4, 22–23.
Werf, B. van der, e.a. (1998). Signaleringsplannen; naar minder agressie en dwang in de psychiatrie. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Werf, B. van der (2001). Een lastig halfuurtje: gedwongen separatie in Europees perspectief. PsychoPraxis, 3(4), 146–147.
Werf, B. van der (2003). Samen regisseren tegen agressie en dwang. Eindverslag ZonMw, programma chronisch zieken, projectnummer 3205.0031. Bennebroek: IGG De Geestgronden.
Editor information
Rights and permissions
Copyright information
© 2004 Bohn Stafleu Van Loghum, Houten
About this chapter
Cite this chapter
van der Werf, B. (2004). 10 Agressief gedrag in het psychiatrisch ziekenhuis. In: Kaasenbrood, A., Kuipers, T., van der Werf, B. (eds) Dilemma’s in de psychiatrische praktijk. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-9692-4_10
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-9692-4_10
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-4351-5
Online ISBN: 978-90-313-9692-4
eBook Packages: Dutch language eBook collection