Onbewuste scenario’s: psychodynamische therapie

Abstract

Rond 1900 was de officiële psychiatrie sterk georiënteerd op de medische wetenschap. ‘Geestesziekten zijn hersenziekten’, schreef een vooraanstaand Duits psychiater in die dagen. Dit citaat maakt duidelijk dat psychiatrie destijds in wezen een vorm van neurologie was: psychiaters zochten de oorzaken van psychische problemen in de hersenen of het zenuwstelsel. De verwachting was dat met behulp van objectieve methoden voor iedere stoornis een specifiek organisch defect zou worden aangetoond. De spectaculaire ontdekkingen in de microbiologie – zoals bacteriën als belangrijke ziekteverwekkers – vormden daarvoor een belangrijke bron van inspiratie. De medische benadering was ook in de psychiatrische aanpak duidelijk herkenbaar. In gestichten kregen ‘krankzinnigen’ medicamenten toegediend, waaronder allerlei verdovende middelen en slaapmiddelen. Ook werden fysieke behandelingen toegepast, zoals baden en douches (‘hydrotherapie’) en elektriciteit (‘elektrotherapie’).