Abstract
De ongewenste gewoonten die hier worden besproken zijn in de DSM-IV (APA, 1994) ondergebracht onder 'stoornissen in de impulscontrole niet elders geclassi- ficeerd.’ Kenmerkend voor patiënten die hieraan lijden is dat zij een impuls of neiging, die op de een of andere manier schadelijk is voor zichzelf of anderen, niet kunnen weerstaan. Voor het betreffende gedrag plaatsvindt ervaren zij een hinderlijke spanning of onrust, die wordt opgeheven door het gedrag uit te voeren. Het gedrag zelf gaat gepaard met enige lustgevoelens (plezier, satisfactie, of opluchting), achteraf zijn er vaak schuldgevoelens en spijt.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Preview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Similar content being viewed by others
Literatuur
American Psychiatric Association (1994). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4e, herz. druk). Washington DC: APA.
Azrin, N.H., & Nunn, R.G. (1973). Habit reversal: A method of eliminating nervous habits and tics. Behavior Research & Therapy, 11, 619–628.
Azrin, N.H., Nunn, R.G., & Frantz, S.E. (1980). Habit reversal versus negative practice of nail biting. Behavior Research & Therapy, 18, 281–285.
Ballinger, B. (1970). The prevalence of nail biting in normal and abnormal populations. British Journal of Psychiatry, 117, 445–446.
Hoogduin, C.A.L. (l980). De behandeling met behulp van zelfcontroleprocedures. In: K. van der Velden (red.), Directieve therapie, 2 (pp. 221–250). Deventer: Van Loghum Slaterus.
Hoogduin, C.A.L., & Haan, E. de (1984). De behandeling van kinderen met tics. In: C.A.L. Hoogduin & E. de Haan (red.), Directieve therapie bij kinderen en adolescenten (pp. 218–235). Deventer: Van Loghum Slaterus.
Hoogduin, C.A.L., Methorst, G.J., & Verdellen, C.W.J. (1997). Het zelfcontrolemodel als behandelparadigma voor kortdurende ambulante behandeling. In: G.J. Methorst, C.A.L. Hoogduin & K. van der Velden (red.), Richtlijnen bij kortdurende ambulante behandeling in de geestelijke gezondheidszorg (pp. 43–60). Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum, Houten.
Hoogduin, C.A.L., Minnen, A. van, & Keijsers, G.P.J. (1999). De behandeling van onychotillomanie. In: C.A.L. Hoogduin & C.P.F. van der Staak (red.), Behandelingsstrategieën bij ziekelijke impulsen (pp. 40–48). Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum, Houten.
Keijsers, G.P.J., Minnen, A. van., Hoogduin, C.A.L., & Klaassen, B.N.W. (in voorbereiding). Brief treatment of trichotillomania: 3- and 24-months follow-up results and prediction of outcome.
Korrelboom, C., & Kernkamp, B. (1993). Gedragstherapie. Muiderberg: Coutinho.
Lerner, J., Franklin, M.E., Meadows, E.A., Hembree, E., & Foa, E.B. (1998). Effectiveness of a cognitive behavioral treatment program for trichotillomania. An uncontrolled evaluation. Behavior Therapy, 29, 157–171.
Mansueto, C.S., Townsley-Stemberger, R.M., Thomas, A.M., & Golomb, R.G. (1997). Tri chotillomania: A comprehensive behavioral model. Clinical Psychology Review, 17, 567–577.
Marlatt, G.A., & Gordon, J. (1985). Relapse prevention: Maintenance strategies in the treatment of addictive behaviors. New York: The Guilford Press.
Minnen, A. van, Hoogduin, C.A.L., Keijsers, G.P.J., Hellenbrand, I., & Hendriks, G.-J. (2003). Treatment of trichotillomania with behavioral therapy or fluoxetine: A randomised, waiting-list controlled study. Archives of General Psychiatry, 60, 517–522.
Mouton, S.G., & Stanley, M.A. (1996). Habit reversal training for trichotillomania: A group approach. Cognitive Behavioral Practice, 3, 159–182.
Nelson, R.O. (1977). Assessment and therapeutic functions of self-monitoring. In: M. Hersen, R.M. Eisler, & P.M. Miller (eds.), Progress in behavior modification, 5 (pp. 263–308). New York: Academic Press.
Orlemans, F.W.G., Eelen, P., & Hermans, D. (1995). Inleiding tot de gedragstherapie (5e druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, Houten.
Peterson, A.L., Camprise, R.L., & Azrin, N.H. (l994). Behavioral and pharmacological treatments for tic and habit disorders: A review. Journal of Development and Behavioral Pediatrics, 15, 430–441.
Rosenbaum, M.S., & Allyon, T. (1981). The habit reversal technique in treating trichotillomania. Behavior Therapy, 12, 473–481.
Sarles, R.M., & Heisler, A.B. (l991). Self-stimulating behaviors. In: R.A. Hoekelman, S.B. Friedman, N.M. Nelson, & H.M. Seidel (eds.), Primary pediatric care (2e druk; pp. 733–735). St. Louis: Mosby.
Thoresen, C.E., & Mahoney, M.J. (1974). Behavioral self-control. New York: Holt Rinehart & Winston.
Editor information
Rights and permissions
Copyright information
© 2004 Bohn Stafleu Van Loghum, Houten
About this chapter
Cite this chapter
Hoogduin, C.A.L., Hagenaars, M.A., van Minnen, A., Keijsers, G.P.J. (2004). Protocollaire behandeling van patiënten met ongewenste gewoonten:. In: Keijsers, G.P.J., van Minnen, A., Hoogduin, C.A.L. (eds) Protocollaire behandelingen in de ambulante geestelijke gezondheidszorg I. CCD-Reeks. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-7117-4_9
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-7117-4_9
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-4249-5
Online ISBN: 978-90-313-7117-4
eBook Packages: Dutch language eBook collection