Zusammenfassung
Jeder Empfänger für modulierte Hochfrequenz muß ein Organ enthalten, welches aus dieser wiederum eine „niederfrequente“ Spannung herausschält, deren zeitlicher Verlauf demjenigen der Modulationsspannung des empfangenen Senders weitgehend ähnlich ist. Dies leistet der „Empfangsgleichrichter“. Für den Empfang frequenzmodulierter Sendungen muß diesem noch ein „Modulationswandler“ vorgeschaltet sein, welcher die zunächst reine Frequenzmodulation in eine Frequenzplus Amplitudenmodulation umwandelt (vgl. Abschn. U 61 bis 67, Frequenzdemodulation).
Die Abschnitte 1–14 sind von R. Cantz und der Abschnitt 15 von R. Olschewski bearbeitet.
This is a preview of subscription content, log in via an institution.
Buying options
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Learn about institutional subscriptionsPreview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Literatur zum Hauptabschnitt P
H. Barkhausen: Lehrbuch der Elektronenröhren und ihrer technischen Anwendungen, Bd. 4, 5. Aufl., Leipzig 1950.
a] Desgl., Bd. 2, § 28, S. 183, GL (152).
Hütte“, des Ingenieurs Taschenbuch, I. Bd., 27. Aufl., Berlin 1948, S. 195ff.
J. Kammerloher: Hochfrequenztechnik, III, Gleichrichter, 2. Aufl., Leipzig Fussen 1943.
Desgl., Teil I, S. 41.
Desgl., Teil I, S. 45, GI. (70a) u. Tab. 5.
Kotowski u. Sobotka: Drahtloser Überseeverkehr, 2. Aufl., Hirzel, Leipzig 1950. ( Dort Spezialliteratur. )
A. Allerding: Fernmeldetechn. 15 (1934) S. 39.
M. v. Ardenne: Z. Hochfrequenztechn. 29 (1927) S. 82–88 u. 31 (1928) S. 51.
M. V, Ardenne: Elektrotechn. Z. 49 (1928) S. 565.
E. Carson: Proc. Inst. Radio Engrs., N. Y. 7. (1919) 5. 187–200.
L. de Forest: Jb. drahtl. Telegr. 9 (1914) S. 383–395.
Y. Groeneveld, B. v. d. Pol u. K. Posthumus: Z. Hochfrequenztechn. 29 (1927) S. 139–147.
J. Kammerloher: Elektr. Nachr.-Techn. 10 (1933) 5. 345–352.
W. Kautter: Elektr. Nachr.-Techn. 15 (1938) S.130–134. (DortweitereLiteratur.)
H. Köpke: Z. Hochfrequenztechn. 52 (1938) S.153 bis 161.
E. H. Loftin u. S. Y. White: Proc. Inst. Radio Engrs., N. Y. 14 (1926) S. 605.
H. Marko: Frequenz 5 (1951) S. 196–203.
L. Oertel: Telefunkenröhre 5 (1939) H. 15, S. 1 bis 24.
A. A. Oswald: Proc. Inst. Radio Engrs., N. Y. 26 (1938) S. 1431.
H. Roder: Telefunkenröhre 8 (1942) H. 26, S. 65–95.
A. A. Roetken: Proc. Inst. Radio Engrs., N. Y. 26 (1938) S. 1455.
M. J. O. Strutt: Proc. Inst. Radio Engrs., N. Y. 23 (1935) S. 945–975.
D. G. Tucker u. R. A. Seymour: Wireless Engrs. 27 (1950) S. 227.
O. Tüxen: Z. techn. Phys. 22 (1941) S. 1–9.
G. Ulbricht: Z. Hochfrequenztechn. 38 (1931) 5. 111–115 u. 136 bis 144.
R. Urtel: Telefunkenztg. 14 (1933) S. 30–45.
DRP. 670585. Erf. R. Urtel (Telefunken).
K. Wilhelm: Telefunkenröhre 2 (1936) H. 8, S. 196–220.
R. Zenneck: Z. Hochfrequenztechn. 50 (1937) S. 5–18.
H. Rothe u. W. Kleen: Elektronenröhren als Schwingungserzeuger und Gleichrichter. 2. Aufl., Geest & Portig K. G. Leipzig 1948, S. 171–174.
H. A. Wheeler: Proc. IRE Vol. 26, Nr. 6 (1938) S. 745–780.
D.A. Jenny: Proc. IRE (1958) S. 717–722.
W. M. Sharpless: Bell Syst. Techn. J. Vol. 35 (1956) S. 1385–1402.
W. M. Sharpless: Bell Syst. Techn. J. Vol.38 (1959) 5. 259–269.
A. Uhlir, jr.: Proc. IRE (1958) S. 1099–1115.
Transistor Electronics, Prentice-Hall, Inc.; Englewood Cliffs, 1955.
Patentschrift DBP 1011481 (1959).
Editor information
Editors and Affiliations
Rights and permissions
Copyright information
© 1962 Springer-Verlag Berlin Heidelberg
About this chapter
Cite this chapter
Cantz, R., Olschewski, R. (1962). Gleichrichtung. In: Meinke, H., Gundlach, F.W. (eds) Taschenbuch der Hochfrequenztechnik. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-53228-3_15
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-642-53228-3_15
Publisher Name: Springer, Berlin, Heidelberg
Print ISBN: 978-3-642-53229-0
Online ISBN: 978-3-642-53228-3
eBook Packages: Springer Book Archive