Samenvatting
Wetenschappers en beleidsmakers hebben steeds meer aandacht voor de bijdrage die de inrichting van de leefomgeving kan leveren aan de levenskwaliteit van ouderen. Sterk verstedelijkte gebieden mogen zich op aanmerkelijk meer aandacht verheugen dan landelijke gebieden. Als reden hiervoor worden vaak demografische ontwikkelingen genoemd, specifiek de combinatie van verstedelijking en vergrijzing. Klopt het echter wel dat ouderen steeds vaker in sterk verstedelijkte gebieden wonen? In dit artikel bekijk ik verschuivingen in Nederland over de laatste dertig jaar.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Broek, T. van den, Dykstra, P. A., & Schenk, N. (2014). Regional economic performance and distance between parents and their employed children. Population, Space and Place, 20(3), 222–234.
Lui, C.-W., Everingham, J.-A., Warburton, J., Cuthill, M., & Bartlett, H. (2009). What makes a community age-friendly: A review of international literature. Australasian Journal on Ageing, 28(3), 116–121.
Omme, J. van (2012). Krimp en leefbaarheid in Holwierde. Geron, 14(3) pag. 21-23
Vermeij, L. (2017). Selectieve zorgzaamheid in dorpen, Geron, 19(1). pag. 6 -8
WHO. (2007). Global age-friendly cities: A guide. Geneve: World Health Organization.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Over de auteur
Thijs van den Broek is werkzaam als Research Fellow bij de London School of Economics and Political Science. Zijn onderzoek richt zich voornamelijk op steunuitwisseling binnen families en op gezondheid en welbevinden van ouderen.
About this article
Cite this article
van den Broek, T. Ouderen in Nederland wonen steeds minder vaak in de meest stedelijke regio’s. Geron 20, 38–41 (2018). https://doi.org/10.1007/s40718-018-0162-6
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s40718-018-0162-6