De laatste jaren zijn er veel initiatieven geweest om de doelmatigheid van chronische zorg te verbeteren. Zo zijn zorgstandaarden ontwikkeld voor onder andere diabetes, COPD en vasculair risicomanagement, waarin op hoofdlijnen de zorginhoudelijke en organisatorische eisen van goede multidisciplinaire zorg beschreven wordt. Om de invoering hiervan te bevorderen is het integrale bekostigingsmodel (IB) ontwikkeld. De verwachting van het ministerie van VWS is dat hierdoor de kwaliteit van de zorg verbetert en - door taakherschikking en taakdelegatie binnen de eerste lijn en van de tweede naar de eerste lijn - de zorgkosten dalen.
Literatuur
Struijs JN, Til JT van, Baan CA. Experimenteren met de ketendbc diabetes. De eerste zichtbare effecten. RIVM rapport 260014001. Bilthoven: RIVM, 2009.
Struijs JN, Mohnen SM, Molema CC, Baan CA. Effect integrale bekostiging op curatieve zorgkosten. Een analyse voor diabeteszorg en vasculair risicomanagement op basis van registratiebestanden van Vektis, 2007-2010. RIVM rapport 260131005. Bilthoven: RIVM, 2012.
Jong-van Til JT de, Lemmens LC, Baan CA, Struijs JN. De organisatie van zorggroepen anno 2011. Huidige stand van zaken en de ontwikkelingen in de afgelopen jaren. RIVM Rapport 260131003 Bilthoven: RIVM, 2012.
Hasaart F. Incentives in the Diagnosis Treatment Combination payment system for specialist medical care. A study about behavioral responses of medical specialists and hospitals in the Netherlands. Maastricht: Universiteit aastricht, 2011.
Rutten G .Zorg voor patiënten met diabetes mellitus type 2 in de 1e lijn. Ned Tijdschr Geneeskd 2008;152:2389-94.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Baan, C., Struijs, J. Integrale bekostiging van diabeteszorg duur?. Tijds. gezondheids.wetenschappen 91, 5–6 (2013). https://doi.org/10.1007/s12508-013-0003-x
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12508-013-0003-x