Intensieve multidisciplinaire begeleiding van langdurig arbeidsongeschikten

SAMENVATTING

Dit artikel beschrijft en evalueert een experiment waarin langdurig arbeidongeschikte werknemers met moeilijk objectiveerbare klachten tegelijkertijd werden behandeld en gere-integreerd. Hierbij werkten Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) samen met particuliere verzekeringsmaatschappijen en een privaat behandelbedrijf. Ruim 70% van de behandelde en begeleide cliënten bleek na deze interventie te zijn uitgestroomd uit de uitkering en in werk. Dit resultaat werd behaald bij een groep cliënten bij wie eerdere behandeling en re-integratiebegeleiding geen resultaat hadden opgeleverd en die al enkele jaren volledig arbeidsongeschikt werden geacht.

Door middel van kwalitatief onderzoek is geanalyseerd wat de succesfactoren bij het experiment waren. Belangrijkste factor voor succes bleek de combinatie van psychische en fysieke behandeling bij de cliënten thuis, gecombineerd met re-integratie naar werk. Daarbij speelde de samenwerking tussen behandelaars en uitkeringsinstanties een grote rol. Deze samenwerking maakte het mogelijk om patronen te doorbreken die anders de re-integratie negatief zouden beïnvloeden. Gezien het succes wordt aanbevolen om de aanpak breder toe te passen. Belemmeringen hierbij zijn de verschillende rollen en belangen van de betrokken partijen. Deze kunnen uitsluitend doorbroken worden bij een andere organisatie van het zorg- en sociale zekerheidsstelsel rond de cliënt en met name door een andere samenwerking. Gepleit wordt niet voor grote stelselveranderingen maar voor lokale experimenten om de werkwijze verder te ontwikkelen.

SUMMARY

Intensive multidisciplinary management of long-term disabled workers: Evaluation of an experiment

This paper describes and evaluates an experiment in which long-term disabled workers with hard to substantiate subjective complaints received simultaneous treatment and reintegration support. The Institute for Employee Benefits (UWV) collaborated with private insurance companies and a private treatment centre. Following this intervention, over 70% of the clients who had received treatment and counselling had exited the benefit system to rejoin the work-force. This result was achieved in a group of clients for whom earlier treatment and reintegration counselling had not achieved results and who had been considered totally disabled for some years.

An analysis was made with qualitative testing methods in order to locate the success factors in the experiment. A key factor for the success appeared to be the combination of psychological and physical treatment in the clients home setting, combined with reintegration into work. Here the cooperation between health service providers and benefit providers played a major role. This cooperation enabled the patterns to be broken which would otherwise have influenced reintegration in a negative way.

Considering the success of this experiment, it is recommended to apply this approach in a wider context. Limiting factors are the dissimilar roles and interests of the parties concerned. These can only be reconciled with a different organisation of the care system and social security system around the client and in particular by a different form of cooperation. A recommendation is made not for a major change in the system but for local experiments in order to develop this approach further.