Een tandarts mailt mij: ‘Sinds kort heb ik een paar jongens in de praktijk met een piercing, één in de tong en één in de lip. Welk beleid wordt er van mij verwacht?‘ De populariteit van de piercing, met in onze streken in feite de oorbel als vroegste verschijningsvorm, heeft geleid tot een nieuwe cultuur onder vooral (steeds) jongeren en een industrie die daar creatief op inspeelt. De kans dat u in uw praktijk niet met dit verschijnsel te maken hebt, lijkt intussen vrijwel nihil.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Prof. dr. L. Abraham-Inpijn is emeritus hoogleraar Inwendige geneeskunde en Algemene pathologie aan de faculteit geneeskunde UvA, mede ten behoeve van de Tandheelkunde. Tot op heden is zij verbonden aan de Divisie A (Interne Geneeskunde) van het Amsterdams Medisch Centrum.
De bij dit artikel behorende referentielijst kan worden opgevraagd via <redactie-tp@planet.nl>
Voor al uw medische vragen uw patiënten betreffend, kunt u uitsluitend zélf (dus niet uw patiënten) rechtstreeks contact opnemen met prof. dr. L. Abraham-Inpijn via telefoon of fax, beide onder het nummer 020-662 73 77, of via e-mail: luzi@abraham.net
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Abraham-Inpijn, L. Orale piercings. TANDARTSPRAKTIJK 34, 54–59 (2013). https://doi.org/10.1007/s12496-013-0110-5
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12496-013-0110-5