apparaat: de T-Scan. Je moest de patiënt op een folie laten bijten en vervolgens zag je op een computerscherm een weergave van de bijtposities en de uitgeoefende druk van alle gebitselementen. Omdat de software van het apparaat zich nog in de kinderschoenen bevond en de folie veel te dik was, kwam het apparaat niet echt uit de verf en vergat ik het. Gelukkig is de fabrikant van de T-Scan, Tekscan, niet gestopt met de ontwikkeling. Mijn broer Bart kwam tien jaar geleden met een vernieuwde versie uit Amerika, met veel dunnere folie en sterk verbeterde software. Dit occlusie-analysesysteem maakte me enthousiast: ik schafte het apparaat ook meteen aan en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
(UvA, 1981) is tandarts-implantoloog te Laren (N-H). Zijn (groeps)praktijk is gespecialiseerd in esthetische tandheelkunde. Hij is voorzitter van de Dutch Academy of Esthetic Dentistry (DAED). Sinds 1997 publiceert Beekmans met regelmaat in TP over esthetische casuïstiek. In 2010 verscheen bij Bohn Stafleu van Loghum een selectie uit die publicaties.
De auteur van dit artikel hecht eraan te verklaren dat hij geen enkele relatie heeft met de fabrikant/leverancier van de T-Scan en deze bijdrage op eigen initiatief heeft geschreven.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Beekmans, H. Een briljante hulp. TANDARTSPRAKTIJK 34, 44–50 (2013). https://doi.org/10.1007/s12496-013-0034-0
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12496-013-0034-0