De prevalentie van het stille hartinfarct en de associatie met mortaliteit

Samenvatting

Inleiding Patiënten met een stil hartinfarct blijven verstoken van secundaire preventie en lopen daarom onnodig risico op een hart- en vaatziekte. Wij onderzochten de prevalentie van stille hartinfarcten en de associatie met risicofactoren en mortaliteit.

Methode In de periode 2006-2013 nodigden we alle deelnemers van 18 jaar en ouder aan LifeLines, een cohortonderzoek onder drie generaties in de algemene bevolking van Noord-Nederland, uit om deel te nemen. Op basis van vragenlijstonderzoek en een ecg-meting identificeerden we deelnemers met een doorgemaakt hartinfarct op basis van afwijkingen in het ecg. Als de deelnemer dit hartinfarct vermeld had in de vragenlijst, werd het gecategoriseerd als ‘bekend hartinfarct’; een niet-gemeld infarct werd gedefinieerd als ‘stil hartinfarct’.

Resultaten Van de 152.124 deelnemers hadden er 1881 (1,2%) een hartinfarct doorgemaakt. Daaronder waren 431 (22,9%) stille hartinfarcten. Deelnemers met een stil hartinfarct hadden minder vaak hypertensie, hypercholesterolemie of diabetes en rookten minder vaak dan deelnemers met een bekend hartinfarct. Gedurende de follow-up van mediaan 5,4 jaar overleed 6,4% van de deelnemers met een bekend hartinfarct, 4,4% van de deelnemers met een stil hartinfarct en 2,2% van de deelnemers zonder hartinfarct.

Conclusie De prevalentie van stille hartinfarcten is substantieel. Patiënten met een doorgemaakt stil hartinfarct hebben minder vaak de klassieke cardiovasculaire risicofactoren. Daarnaast zijn stille hartinfarcten geassocieerd met een verhoogd risico op overlijden.