Samenvatting
In Nederland komen slangenbeten zelden voor. Ze verlopen meestal mild, maar als het een geïmporteerde slang betreft kunnen ze gevaarlijk zijn. De huisarts is uitstekend in staat een eerste evaluatie uit te voeren – algemene beoordeling van de patiënt, immobilisatie van de aangedane extremiteit, achterhalen van de soort en de giftigheid van de slang. Manipulatie van het gebeten gebied wordt sterk ontraden. Bij twijfel moet de patiënt naar de spoedeisende hulp verwezen worden.
Literatuur
Carels RA, Janse M, Klaver PS, De Vries I, Kager PA, Overbosch D. Acute opvang van patiënten gebeten door een gifslang. Ned Tijdschr Geneeskd 1998; 142:2773-7.
Van Velzen AG, Spijkerboer HN, Van Riel AJ, Meulenbelt J, De Vries I. Acute vergiftigingen bij mens en dier, Jaaroverzicht 2010, Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum. Bilthoven: RIVM, 2011.
Chippaux JP. Epidemiology of snakebites in Europe: A systematic review of the literature. Toxicon 2012;59:86-99.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Vendrik J, Stijnis K, Ridderikhof M, Van Thiel P. Het ‘Costa Rica-hoekje’. Slangenbeten in Nederland. Huisarts Wet 2018;61(7):47-9. DOI: 10.1007/s12445-018-0196-y.
Mogelijke belangenverstrengeling: niets aangegeven.
About this article
Cite this article
Vendrik, J., Stijnis, K., Ridderikhof, M. et al. Slangenbeten in Nederland. Huisarts Wet 61, 47–49 (2018). https://doi.org/10.1007/s12445-018-0196-y
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-018-0196-y