Samenvatting
Het in Nederland gebruikte risicomodel voor cardiovasculair risicomanagement gaat uit van puur klinische parameters en is niet bijzonder nauwkeurig. Aanvullende risico-indicatoren vereisen beeldvormend onderzoek of bloedonderzoek, maar kunnen wel relevant zijn voor mensen met een matig verhoogd risico (10-20%). De calciumscore op een coronaire CT-scan lijkt de grootste bijdrage te kunnen leveren. Ook de enkel-armindex, carotisechografie, high-sensitivity CRP en cardiale biomarkers zoals high-sensitivity troponine en (NT-pro)BNP zijn veelbelovend, maar hebben minder impact. Misschien is er in de toekomst plaats voor een multimodale teststrategie die deze indicatoren combineert. Hun waarde in de huisartsenpraktijk en hun plaats in toekomstige CVRM-protocollen moeten echter nog worden onderzocht.
Literatuur
Hilderink HB. Ziektelast in DALY’s: Ziektelast naar risicofactor [internet]. Bilthoven: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, 2017. www.volksgezondheidenzorg.info, geraadpleegd maart 2018.
Bots ML, Buddeke J, Van Dis I, Vaartjes I, Visseren FL. Hart- en vaatziekten in Nederland, 2017. Den Haag: Hartstichting, 2017.
NHG-Standaard Cardiovasculair risicomanagement (tweede herziening). Huisarts Wet 2012;55:14-28.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Harskamp RE, Van Peet PG, Peters MJ, Van Weert HC. De toekomst van het cardiovasculair risicoprofiel. Huisarts Wet 2018;61(5):https://doi.org/10.1007/s12445-018-0121-4.
Mogelijke belangenverstrengeling: niets aangegeven.
De volledige literatuurlijst staat bij dit artikel op www.henw.org.
About this article
Cite this article
Harskamp, R., van Peet, P., Peters, M. et al. De toekomst van het cardiovasculair risicoprofiel. Huisarts Wet 61, 14–17 (2018). https://doi.org/10.1007/s12445-018-0121-4
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-018-0121-4