Samenvatting
Hij was nog jong, maar moe, zo moe dat hij hele dagen in bed doorbracht. In niets leek hij meer op de energieke man die kort tevoren nog door heel Europa was gereisd en overal waar hij kwam mensen had aangestoken met zijn ideeën en energie. Zijn toestand verslechterde en er werd een arts geconsulteerd. Deze stelde een opvallende diagnose: David Hume, want om hem ging het, leed aan ‘de ziekte van de wetenschap’. De behandeling: dagelijks een aantal uren in de frisse lucht en een halve fles bourgogne. Daarvan knapte Hume snel op.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Author information
Authors and Affiliations
About this article
Cite this article
Hobma, S. ‘De ziekte van de wetenschap’. Huisarts Wet 59, 238 (2016). https://doi.org/10.1007/s12445-016-0144-7
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-016-0144-7