De assistente als love-coach: een spreekuur seksuele gezondheid

Samenvatting

Van Bergen JEAM. De assistente als love-coach: een spreekuur seksuele gezondheid. Huisarts Wet 2014;57(11):596–600.

In sommige risicowijken is de problematiek rondom seksuele gezondheid veel meer uitgesproken, met een hogere incidentie van seksueel overdraagbare aandoeningen (soa), falende anticonceptie en hoge abortuscijfers. In het kader van wijkgerichte zorg kan een extra aanbod vanuit de huisartsenpraktijk passend zijn. Dit artikel beschrijft de ervaringen die drie gezondheidscentra in een hoogrisicowijk in Amsterdam-Zuidoost hebben opgedaan met extra spreekuren door speciaal getrainde praktijkassistentes. De belangrijkste kwaliteitsmaten waren het aantal en de aard van de consulten tijdens het speciale spreekuur, de tevredenheid van de patiënten en hulpverleners, en de effecten op intentie en gedrag. We trainden assistentes als ‘love-coach’ en de assistentes/praktijkondersteuners hebben eigen spreekuren opgezet. Per patiënt was er een half uur de tijd voor het verlenen van intensievere voorlichting en motiverende counseling op het gebied van soa, anticonceptie en seksualiteit. In de periode 2000-2013 zijn meer dan 2000 consulten gerealiseerd. De patiënttevredenheid scoorde hoog: 8,6/10. We konden geen gedragseffecten aantonen door een beperkte participatie aan het follow-uponderzoek. Om bekendheid en toegeleiding te verbeteren zijn er activiteiten in de wijk, op scholen en via het lokale radiostation georganiseerd. Het opzetten van speciale spreekuren door assistente of praktijkondersteuner vergt niet alleen deskundigheidsbevordering, inter- en supervisie, maar ook voldoende aanbod aan patiënten. Daardoor is deze opzet vooral interessant voor grotere samenwerkingsverbanden van huisartsen in risicowijken. Samenwerking met andere partners, zoals Stadsdeel, zorgverzekeraar, scholen en GGD, is een belangrijke randvoorwaarde voor de uitvoering en de financiering. Proefprojecten hebben de neiging om positieve(re) bevindingen te rapporteren en daarom zal vervolgonderzoek de haalbaarheid, duurzaamheid en doelmatigheid moeten vaststellen bij toepassing in vergelijkbare settings.

Abstract

Van Bergen JEAM. Practice assistants as sexual health counsellors. Huisarts Wet 2014;57(11):596–600.

The sexual health of people living in some residential areas is poor, with a high incidence of sexually transmitted disease (STD), failing contraception, and high abortion rates. Additional efforts and strategies in general practice are warranted to reach out to these individuals. This article describes the experience of three health centres in high-risk area in Amsterdam South-East that provided sexual health counselling by specially trained practice assistants. Number and nature of consultations, patient and health provider satisfaction, and effect on intention and behaviour. Practice assistants were trained as sexual health counsellors and organized special 30-minute counselling sessions during which they provided intensive health education and motivational interviewing with regard to STDs, contraceptives, and sexuality. Between 2000 and 2013 more than 2000 counselling sessions took place. Patient satisfaction was high (8.6 out of 10). Unfortunately, too few people participated in the follow-up study to determine the impact of counselling on behaviour. Local activities in the community and schools and via the radio were organized to increase awareness and attendance. In order to provide these counselling sessions, practice assistants require adequate training and ongoing supervision, and enough people need to attend. For these reasons, this intervention is particularly interesting for larger practices and health centres in risk areas. Multisectoral cooperation with municipal (health) services, schools, and health insurance companies is a prerequisite for implementation and financial support. As pilot projects tend to report optimistic findings, additional research is needed to demonstrate feasibility, effectiveness, and sustainability in similar settings.