Ontwikkelingen in de huisartsgeneeskunde tussen 1987 en 2001

Samenvatting

Bongers FJM. Ontwikkelingen in de huisartsgeneeskunde tussen 1987 en 2001. Huisarts Wet 2011;54(2):60–4.

Op basis van de twee grote Nationale Studies naar ziekten en verrichtingen in de huisartsenpraktijk, die in 1987 en 2001 zijn gedaan, heb ik een vergelijking gemaakt tussen de frequentie en aard van de gepresenteerde gezondheidsproblemen in de huisartsenpraktijk en het voorschrijfgedrag van huisartsen in 1987 en 2001. Het aantal gepresenteerde nieuwe gezondheidsproblemen was in 2001 een kwart lager dan in 1987, het aantal luchtweginfecties was de helft lager. In 2001 hadden mensen een meer realistische kijk op wat de huisarts hen bij alledaagse kwalen kan bieden.

Huisartsen diagnosticeerden in 2001 een kwart minder psychosociale problemen dan in 1987, hoewel het aantal psychosociale problemen binnen de bevolking ten minste gelijk bleef. Huisartsen rekenden de behandeling daarvan in 2001 in mindere mate tot hun takenpakket dan in 1987, wat mogelijk tot een verminderde registratie van psychosociale problemen heeft geleid. Patiënten met chronische ziekten kregen in 2001 vaker een behandeling met geneesmiddelen dan in 1987. Bij ouderen nam het aantal voorschriften met 82% toe. Ouderen uit de laagste en middelste socio-economische groep rapporteerden hun gezondheid in 2001 als minder goed dan in 1987.

Abstract

Bongers FJM. Changes in general practice medicine between 1987 and 2001. Huisarts Wet 2011;54(2):60–4.

The findings of the first and the second Dutch National survey of General Practice, conducted in 1987 and 2001, were used to compare the frequency and nature of health problems presented to general practice and general practitioner prescription patterns. The number of new health problems presented decreased by 25% between 1987 and 2001, and the incidence of respiratory tract infections by 50%. In 2001, people appeared to have a more realistic view of what general practitioners could do to treat common health problems. General practitioners diagnosed 25% fewer psychosocial problems in 2001 than in 1987, even though the population prevalence of such problems remained the same. General practitioners considered psychosocial problems and their treatment to be less of their task or responsibility in 2001 than they did in 1987, which might have resulted in the lower registration of such problems. Patients with chronic conditions were treated more often with medicines in 2001, and the number of prescriptions written out for elderly patients was 82% higher in 2001 than in 1987. Elderly patients from the lowest and middle socioeconomic groups rated their health as being worse in 2001 than in 1987.