Wat is een reëel verschil bij herhaalde metingen met de Gedragsobservatieschaal voor de Intramurale Psychogeriatrie (GIP)?

Interpreting change scores of the Behavioural Rating Scale for Geriatric Inpatients (GIP)

The Behavioural Rating Scale for Geriatric Inpatients (GIP) consists of fourteen, Rasch modelled subscales, each measuring different aspects of behavioural, cognitive and affective disturbances in elderly patients. Four additional measures are derived from the GIP: care dependency, apathy, cognition and affect. The objective of the study was to determine the reproducibility of the 18 measures. A convenience sample of 56 patients in psychogeriatric day care was assessed twice by the same observer (a professional caregiver). The median time interval between rating occasions was 45 days (interquartile range 34–58 days). Reproducibility was determined by calculating intraclass correlation coefficients (ICC_agreement) for test-retest reliability. The minimal detectable difference (MDD) was calculated based on the standard error of measurement (SEM_agreement). Test-retest reliability expressed by the ICCs varied from 0.57 (incoherent behaviour) to 0.93 (anxious behaviour). Standard errors of measurement varied from 0.28 (anxious behaviour) to 1.63 (care dependency). The results show how the GIP can be applied when interpreting individual change in psychogeriatric day care participants.

Samenvatting

De Gedragsobservatieschaal voor de Intramurale Psychogeriatrie (GIP) bestaat uit veertien subschalen die voldoen aan de voorwaarden van het Rasch-model. Zij meten verschillende aspecten van sociaal gedrag, cognitie en stemming. De GIP laat berekening van vier extra scores toe, voor hulpbehoevendheid, apathie, cognitie en affect. Doel van dit onderzoek was de reproduceerbaarheid van de GIP-scores vast te stellen. Op basis van beschikbaarheid werden 56 deelnemers aan psychogeriatrische dagbehandeling twee maal door dezelfde zorgverlener beoordeeld. Tussen beide beoordelingen verliepen gemiddeld (mediaan) 45 dagen (interquartile range 34–58 dagen). Reproduceerbaarheid werd bepaald door berekening van test-hertest intraclass correlation coëfficiënten (ICC_agreement). Kleinste betrouwbare (of minimale) verschilscores werden berekend op basis van de standaardmeetfout (SEM_agreement). De ICC’s voor de achttien schaalscores varieerden van 0,57 (incoherent gedrag) tot 0,93 (angstig gedrag). Minimale verschilscores, gebaseerd op een 90%-waarschijnlijkheidsinterval, varieerden van 1 voor GIP-subschaal 14 (Angstig) tot 4 voor GIP-subschaal 12 (Somber), Hulpbehoevendheid en Apathie. Bij een 95%-waarschijnlijkheidsinterval varieerden de minimale verschilscores van 1 voor GIP-subschaal 14 (Angstig) tot 5 voor Hulpbehoevendheid. De resultaten ondersteunen de toepasbaarheid van de GIP voor de beoordeling van veranderingen in het gedrag van deelnemers aan psychogeriatrische dagbehandeling.