Samenvatting
Slaapstoornissen komen veel voor in de populatie en hebben vaak grote impact op het dagelijks functioneren. Insomnie is de meest voorkomende slaapstoornis, gevolgd door slaapgerelateerde ademhalingsstoornissen en restless legs syndroom (RLS). Daarnaast zullen veel van uw patiënten last hebben van snurken, parasomnieën en slaap-waakstoornissen. Voor het stellen van de juiste diagnose zijn naast de (hetero)anamnese vaak gestandaardiseerde vragenlijsten, een slaap-waakkalender en een poly(somno)grafie nodig. In de tweede lijn worden patiënten met slaapstoornissen bij voorkeur multidisciplinair behandeld door KNO-artsen, longartsen, neurologen en psychologen, waardoor verwijzing naar een slaapcentrum de voorkeur heeft.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Notes
Omcirkel de juiste antwoorden. Indien u niet recentelijk een van de bovenstaande situaties heeft meegemaakt, probeert u zich dan in te denken hoe u zich zou voelen.
Literatuur
Kryger MH, Roth T, Dement WC (red). Principles and practice of sleep medicine. 5th ed. Philadelphia: Saunders/Elsevier Science, 2011.
Basner M, Fomberstein KM, Razavi FM, Banks S, William JH, Rosa RR, et al. American time use survey: sleep time and its relationship to waking activities. Sleep 2007;30:1085–1095.
American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-IV). APA, 2000.
National sleep foundation. Sleep in America poll. National sleep foundation, 2008.
CBO-richtlijn Diagnostiek en behandeling van het obstructief slaapapneu syndroom bij volwassenen. Utrecht: CBO, 2009.
Bordier P. Sleep apnoea in patients with heart failure. Part I: diagnosis, definitions, prevalence, pathophysiology and haemodynamic consequences. Arch Cardiovasc Dis 2009;102:651–661.
Lugaresi E, Cirignotta F, Coggagna G, Piana C. Some epidemiological data on snoring and cardiocirculatory disturbances. Sleep 1980;3:221–224.
Koskenvuo M, Partinen M, Kaprio J. Snoring and disease. Ann Clin Res 1985;17:247–251.
Schrader H, Bovin G, Sand T. The prevalence of delayed and advanced sleep phase syndromes. J Sleep Res 1993;2:51–55.
Drake CL, Roehrs T, Richardson G, Walsh JK, Roth T. Shift work sleep disorder: prevalence and consequences beyond that of symptomatic day workers. Sleep 2004;27:1453–1462.
Rijsman R, Neven AK, Graffelman W, Kemp B, Weerd A de. Epidemiology of restless legs in The Netherlands. Eur J Neurol 2004;11:607–611.
Allen R, Picchietti D, Hening WA, Trenkwalder C, Walters AS, Montplaisi J, et al. Restless legs syndrome: diagnostic criteria, special considerations, and epidemiology. A report from the restless legs syndrome diagnosis and epidemiology workshop at the National Institutes of Health. Sleep Med 2003;4:101–119.
Bjorvatn B, Grønli J, Pallesen S. Prevalence of different parasomnias in the general population. Sleep Med 2010;11:1031–1034.
Ohayon MM, Caulet M, Priest RG. Violent behaviour during sleep. J Clin Psychiatry 1997;58:369–376.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Longarts, KNO-arts, Neurologe, Klinisch psychologe
Longarts
KNO-arts
Neurologe
Klinisch psychologe
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Janssen, R., de Vries, S., Verstappen, C. et al. De epidemiologie van slaapstoornissen. Bijblijven 27, 7–16 (2011). https://doi.org/10.1007/s12414-011-0002-2
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12414-011-0002-2