Skip to main content
SpringerLink
Log in

Nieuwe opzet van nascholing en herregistratie

  • Artikelen
  • Published:
Bijblijven

Samenvatting

De opzet en uitvoering van nascholing en herregistratie zijn fors in beweging.

De geschiedenis van de nascholing wordt besproken. In 1996 hebben huisartsen zich verplicht om per jaar 40 uur geaccrediteerde nascholing te volgen. Een landelijk systeem van ondersteuning werd via de LHV georganiseerd. De Districts Huisarts Verenigingen (DHV) hadden Plaatselijke Coördinatoren (PC) en veelal één Districtscoördinator (DC) in dienst; deze functionarissen werden door de LHV betaald. Ze accrediteerden, organiseerden en ondersteunden de nascholing. Eind 2004 is deze structuur ontmanteld en in 2005 zijn Regionale Ondersteunings Structuren (ROS) ingericht. Deze ROS zouden verantwoordelijk moeten zijn voor de nascholing van werkers in de eerste lijn. Dit integratieproces verloopt moeizaam. Vele oude nascholingsbetrokkenen uit huisartsenland voelen zich in deze situatie niet thuis. Een landelijke coördinatie ontbreekt. De meeste oud-Districtscoördinatoren hebben zich verenigd in een nieuwe koepelorganisatie, het Landelijk Implementatie Netwerk Kwaliteitsbeleid Huisartsen (LINKH). LINKH probeert samen met de LHV en het NHG weer tot een landelijk dekkend nascholingsnetwerk te komen. Tevens zijn er nieuwe functionarissen bij gekomen. De erkend groepsbegeleider wordt bijgeschoold tot de functie van Erkend Kwaliteits Consulent (EKC) en de Perifeer Accrediterings Medewerker (PAM) gaat nascholing accrediteren en de EKC ondersteunen. Er is in 2006 een nieuwe methode ontwikkeld om de geaccrediteerde nascholing te registreren, de Gemeenschappelijke Accreditatie Internet Applicatie (GAIA). Dit jaar, 2007, is een overgangsjaar en in 2008 wordt het gebruik van het systeem verplicht gesteld. Dit systeem heeft als voordeel dat elke (huis)arts kan bekijken hoeveel uur en welk soort nascholing hij gevolgd heeft. Het systeem is bruikbaar om te komen tot een differentiatie in onderwijssoorten en onderwerpen. Ten slotte komt een toetsgestuurd nascholingsmodel aan de orde, dat rekening houdt met blinde vlekken/‘true needs’ in de kennis en kunde van de huisarts.

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Log in via an institution

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

Institutional subscriptions

Literatuur

  1. Boink JBM. Evaluatie of effectmeting van nascholing: waar doen we het voor? Huisarts Wet 1998; 41:30-2.

    Google Scholar 

  2. Cantillon P, Jones R. Does continuing medical education in general practice make a difference? BMJ 1999;318:1276-9.

  3. Jamin R. Behoeftebepaling bij nascholing; een Haags vragenuurtje. Huisarts Wet 2001;44:361-3.

    Google Scholar 

  4. Pollemans MC. Kennistoetsing bij huisartsen. Maastricht: Datawyse/Universitaire Pers Maastricht,1994.

  5. Frijling BD. Op zoek naar een goed implementatiesysteem. Huisarts Wet 2004;4:192-3.

    Google Scholar 

  6. Hobma Sj, Ram PM, Vleuten CPM van der, Grol R. Gebruiken huisartsen toetsen voor kwaliteitsverbetering? Huisarts Wet 2002;13:726-9.

  7. Hobma Sj. Het systeem voor accreditering is aan verbetering toe. Huisarts Wet 2003;6-2:298.

    Google Scholar 

  8. Tent B, Schuling J. Op weg naar toetsgestuurde nascholing. Huisarts Wet 2003;4:200.

    Google Scholar 

  9. Metsemakers J. Nascholing bewust kiezen. Huisartsen moeten nagaan waar de lacunes in hun kennis zitten. Medisch Contact 2003;44:1686-8.

    Google Scholar 

  10. Tent B, Boendermaker PM, Schuling J. De Breedenburg, nascholing volgens het Warffummodel. Wat kan de geschiedenis ons leren? Huisarts Wet 2006;49(5):270-3.

    Google Scholar 

  11. Nederlands Huisartsen Genootschap. Meten en toetsen als onderdeel van kwaliteitsbevordering. Augustus 2001.

  12. Tracey JM, Arroll B, Richmond DE, Barham PM. The validity of general practioners’ self assesment of knowledge: cross sectional study. BMJ 1997;315:1426-8.

    Google Scholar 

  13. Myers P. The objective assessment of general practioners’ educational needs: an under-researched aerea? Br J Gen Pract 1999;49:303-7.

    Google Scholar 

  14. Cantillon P, Jones R. Does continuing medical education in general practice make a difference? BMJ 1999;318:1276-9.

  15. Grant J. Learning needs assessment: assessing the need. BMJ 2002;324:156-9.

    Google Scholar 

  16. Boendermaker PM, Schuling J. Toetsing van huisarts-opleiders. De toetsinstrumenten getoetst. Huisarts Wet 2000;44:248-50.

    Google Scholar 

Download references

Author information

Authors and Affiliations

  1. www.bsl.nl/shop/bijblijven-0168-9428.html

    B. Tent

Authors
  1. B. Tent
    View author publications

    You can also search for this author in PubMed Google Scholar

Additional information

huisarts en coördinator scholing huisartsenpraktijk Wenckebach Instituut UMCG, bestuurslid LINKH (Landelijk Implementatie Netwerk Kwaliteit Huisartsen).

Rights and permissions

Reprints and permissions

About this article

Cite this article

Tent, B. Nieuwe opzet van nascholing en herregistratie. BIJB 23, 57–63 (2007). https://doi.org/10.1007/BF03087581

Download citation

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/BF03087581

Search

Navigation