Skip to main content
Log in

Stoppen met benzodiazepinen

  • Beschouwing
  • Published:
Huisarts en Wetenschap Aims and scope

Samenvatting

Gorgels WJMJ. Stoppen met benzodiazepinen. Huisarts Wet 2009;52(2):91-7.

In deze beschouwing worden de resultaten besproken van het Benzoredux-onderzoek, een stapsgewijs interventieonderzoek gericht op het terugdringen van langdurig benzodiazepinegebruik in de huisartsenpraktijk.

Een minimale interventie met een stopbrief was de eerste stap. Na 3-6 maanden werd, als tweede stap, een door de huisarts begeleid dosisafbouwprogramma aangeboden. Beide interventies waren effectief. Na de stopbrief stopte 24% van de gebruikers tegen 12% van degenen die geen brief ontvingen. De dosisafbouw was succesvol voor 2 van de 3 deelnemers, maar slechts 17% van de gebruikers die niet stopten na de brief, wilde aan de dosisafbouw meedoen. Gedurende de follow-up van anderhalf jaar kreeg de helft van de gebruikers die konden stoppen – na de brief of na de dosisafbouw – geen enkel recept meer voor een benzodiazepine. Patiënten die terugvielen, gebruikten aan het einde van het onderzoek substantieel minder dan voorheen. Toevoeging van groepspsychotherapie aan de dosisafbouw had geen meerwaarde. Er werd géén toename van andere vormen van medische consumptie waargenomen. Beide interventies waren kosteneffectief en goed uitvoerbaar in de huisartsenpraktijk. Deze interventies worden in deze stapsgewijze vorm, of apart, aanbevolen voor de huisarts. Een praktische leidraad voor de uitvoering is in dit artikel opgenomen.

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

 

  1. www.gipdatabank.nl.

  2. Zandstra SM, Furer JW, Van de Lisdonk EH, et al. Different study criteria affect the prevalence of benzodiazepine use. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2002;37:139-44.

    Google Scholar 

  3. Geneesmiddelen Informatie Project (GIP). GIPsignaal - Gebruik van benzodiazepinen 1993-1998. Amstelveen: College voor Zorgverzekeringen, 2000.

  4. Vissers FHJA. Gebruik van slaap- en kalmeringsmiddelen in het dagelijks leven. Determinanten, gevolgen en de rol van de huisarts. Maastricht: Universiteit Maastricht, Thesis, 1998.

  5. Vissers FHJA, Jongbloet AJ, Knottnerus JA, Van der Grinten RF, Van der Horst FGEM. Benzodiazepinen: de gebruiker en zijn huisarts. Bijwerkingen, satisfactie, afhankelijkheid en stoppen gezien door de bril van de gebruiker en zijn huisarts. Huisarts Wet 1998;41:329-34.

  6. Cook JM, Marshall R, Masci C, Coyne JC. Physicians' perspectives on prescribing benzodiazepines for older adults: a qualitative study. J Gen Intern Med 2007;22:303-7.

    Google Scholar 

  7. Iliffe S, Curran HV, Collins R, Kee SCY, Fletcher S, Woods B. Attitudes to long-term use of benzodiazepine hypnotics by older people in general practice: findings from interviews with service users and providers. Aging & Mental Health 2004;8:242-8.

    Google Scholar 

  8. Kales A, Kales JD. Sleep laboratory studies of hypnotic drugs: efficacy and withdrawal effects. J Clin Psychopharmacol 1983;3:140-50.

    Google Scholar 

  9. Lader MH. Limitations on the use of benzodiazepines in anxiety and insomnia: are they justified? Eur Neuropsychopharmacol 1999;9 Suppl 6:S399-S405.

    Google Scholar 

  10. Rickels K, Schweizer E. Panic disorder: long-term pharmacotherapy and discontinuation. J Clin Psychopharmacol 1998;18(6 Suppl 2):12S-18S.

    Google Scholar 

  11. Voshaar RC, Verkes RJ, Van Luijtelaar GL, Edelbroek PM, Zitman FG. Effects of additional oxazepam in long-term users of oxazepam. J Clin Psychopharmacol 2005;25:42-50.

    Google Scholar 

  12. Terluin B, Van Heest FB, Van der Meer K, et al. NHG-Standaard Angststoornissen (eerste herziening). Huisarts Wet 2004;47:26-37.

    Google Scholar 

  13. Herings RM, Stricker BH, De Boer A, Bakker A, Sturmans F. Benzodiazepines and the risk of falling leading to femur fractures. Dosage more important than elimination half-life. Arch Intern Med 1995;155:1801-7.

    Google Scholar 

  14. Barbone F, McMahon AD, Davey PG, et al. Association of road-traffic accidents with benzodiazepine use. Lancet 1998;352:1331-6.

    Google Scholar 

  15. Hemmelgarn B, Suissa S, Huang A, Boivin JF, Pinard G. Benzodiazepine use and the risk of motor vehicle crash in the elderly. JAMA 1997;278:27-31.

    Google Scholar 

  16. Kan CC, Breteler MH, Zitman FG. High prevalence of benzodiazepine dependence in out-patient users, based on the DSM-III-R and ICD-10 criteria. Acta Psychiatr Scand 1997;96:85-93.

    Google Scholar 

  17. Bierman EJ, Comijs HC, Gundy CM, Sonnenberg C, Jonker C, Beekman AT. The effect of chronic benzodiazepine use on cognitive functioning in older persons: good, bad or indifferent? Int J Geriatr Psychiatry 2007;22:1194-1200.

    Google Scholar 

  18. Gorgels WJ, Oude Voshaar RC, Mol AJ, et al. Discontinuation of long-term benzodiazepine use by sending a letter to users in family practice: a prospective controlled intervention study. Drug Alcohol Depend 2005;78:49-56.

    Google Scholar 

  19. Gorgels WJMJ, Oude Voshaar RC, Mol AJ, Zitman FG, Van de Lisdonk EH. Terugdringen van chronisch gebruik van benzodiazepinen. Verslag van een wetenschappelijk onderzoek. Nijmegen: UMC St Radboud, 2002.

  20. Oude Voshaar RC, Gorgels WJMJ, Mol AJJ, et al. Tapering-off long-term benzodiazepine use with or without simultaneous group cognitive behavioural therapy: a three-condition randomised controlled trial. Br J Psychiatry 2003;182:498-504.

    Google Scholar 

  21. Gorgels WJ, Oude Voshaar RC, Mol AJ, et al. Predictors of discontinuation of benzodiazepine prescription after sending a letter to long-term benzodiazepine users in family practice. Fam Pract 2006;23:65-72.

    Google Scholar 

  22. Oude Voshaar RC, Gorgels WJ, Mol AJ, et al. Long-term outcome of two forms of randomised benzodiazepine discontinuation. Br J Psychiatry 2006;188:188-9.

    Google Scholar 

  23. Voshaar RO, Gorgels W, Mol A, et al. Predictors of relapse after discontinuation of long-term benzodiazepine use by minimal intervention: a 2-year follow-up study. Family Practice 2003;20:370-2.

    Google Scholar 

  24. Gorgels WJ, Oude Voshaar RC, Mol AJ, et al. Consequences of a benzodiazepine discontinuation programme in family practice on psychotropic medication prescription to the participants. Fam Pract 2007;24(5):504-10.

    Google Scholar 

  25. Gorgels W, Oude Voshaar R, Mol A, et al. A benzodiazepine discontinuation programme does not increase the frequency of contacts with the family practice. Scand J Prim Health Care 2008;26:74-9.

    Google Scholar 

  26. Gorgels W, Oude Voshaar R, Mol A, et al. General practitioners' opinions of a stepped-care benzodiazepine discontinuation programme. Eur J Gen Pract 2008;14:37-9.

    Google Scholar 

  27. Oude Voshaar RC, Krabbe PF, Gorgels WJ, et al. Tapering off benzodiazepines in long-term users: an economic evaluation. Pharmacoeconomics 2006;24:683-94.

    Google Scholar 

  28. Cormack MA, Sweeney KG, Hughes-Jones H, Foot GA. Evaluation of an easy, cost-effective strategy for cutting benzodiazepine use in general practice. Br J Gen Pract 1994;44:5-8.

    Google Scholar 

  29. Morgan JD, Wright DJ, Chrystyn H. Pharmacoeconomic evaluation of a patient education letter aimed at reducing long-term prescribing of benzodiazepines. Pharm World Sci 2002;24:231-5.

    Google Scholar 

  30. Niessen WJ, Stewart RE, Broer J, Haaijer-Ruskamp FM. Vermindering van gebruik van benzodiazepinen door een brief van de eigen huisarts aan chronische gebruikers. Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:356-61.

    Google Scholar 

  31. Parr JM, Kavanagh DJ, Cahill L, Mitchell G, Young RM. Effectiveness of current treatment approaches for benzodiazepine discontinuation: a meta-analysis. Addiction 2008 (in press).

  32. Voshaar RC, Couvée JC, Van Balkom AJLM, Zitman FG. Strategies for discontinuing long-term benzodiazepine use: meta-analysis. Br J Psychiatry 2006;189:213-20.

    Google Scholar 

  33. Van de Steeg-van Gompel CH, Wensing M, De Smet PA. Implementation of a discontinuation letter to reduce long-term benzodiazepine use. A cluster randomized trial. Drug Alcohol Depend. 2009;99:105-14 (Epub 2008).

    Google Scholar 

  34. Ten Wolde GB, Dijkstra A, Van Empelen P, van den Hout W, Neven AK, Zitman F. Long-term effectiveness of computer-generated tailored patient education on benzodiazepines: a randomized controlled trial. Addiction 2008;103:662-70.

    Google Scholar 

  35. Baillargeon L, Landreville P, Verreault R, Beauchemin JP, Gregoire JP, Morin CM. Discontinuation of benzodiazepines among older insomniac adults treated with cognitive-behavioural therapy combined with gradual tapering: a randomized trial. Canadian Medical Association Journal 2003;169:1015-20.

    Google Scholar 

  36. Morin CM, Culbert JP, Schwartz SM. Nonpharmacological interventions for insomnia: a meta-analysis of treatment efficacy. Am J Psychiatry 1994;151:1172-80.

    Google Scholar 

  37. Morin CM, Colecchi C, Stone J, Sood R, Brink D. Behavioral and pharmacological therapies for late-life insomnia: a randomized controlled trial. JAMA 1999;281:991-9.

    Google Scholar 

  38. Morin CM, Bastien C, Guay B, Radouco-Thomas M, Leblanc J, Vallieres A. Randomized clinical trial of supervised tapering and cognitive behavior therapy to facilitate benzodiazepine discontinuation in older adults with chronic insomnia. Am J Psychiatry 2004;161:332-42.

    Google Scholar 

  39. Otto MW, Pollack MH, Sachs GS, Reiter SR, Meltzer-Brody S, Rosenbaum JF. Discontinuation of benzodiazepine treatment: efficacy of cognitive-behavioral therapy for patients with panic disorder. Am J Psychiatry 1993;150:1485-90.

    Google Scholar 

  40. Oude Voshaar RC, Gorgels WJMJ, Mol AJJ, et al. Behandelmethoden om langdurig benzodiazepinegebruik te staken. Ned Tijdschr Geneeskd 2001;145:1347-50.

    Google Scholar 

  41. Jorgensen VR. An approach to reduce benzodiazepine and cyclopyrrolone use in general practice: a study based on a Danish population. CNS Drugs 2007;21:947-55.

    Google Scholar 

  42. Knuistingh Neven A, De Graaff WJ, Lucassen PLBJ, et al. NHG-Standaard 'Slapeloosheid en slaapmiddelen'. Huisarts Wet 2005;35:212-19.

    Google Scholar 

Download references

Author information

Authors and Affiliations

Authors

Corresponding author

Correspondence to Wim Gorgels.

Additional information

UMC St Radboud, afdeling Huisartsgeneeskunde, HAG/HP 117, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen: dr. W.J.M.J. Gorgels, huisarts.

Mogelijke belangenverstrengeling: niets aangegeven.

Het Benzoredux-onderzoek werd gesubsidieerd door het College voor Zorgverzekeringen.

De Benzoredux-projectgroep bestond uit prof.dr. F.G. Zitman (projectleider), dr. R.C. Oude Voshaar, dr. A.J.J. Mol, dr. E.H. van de Lisdonk, dr. W.J.M.J. Gorgels, dr. M.H.M. Breteler, prof.dr. A.J.L.M. van Balkom, H. van den Hoogen, J. Mulder, dr. P. Krabbe.

Appendices

Bijlage. Tekst van de stopbrief

Geachte heer {mevrouw} {Achternaam},

Op mijn voorschrift gebruikt u al geruime tijd {naam benzodiazepine(n)}, geneesmiddelen die behoren tot {een geneesmiddel dat behoort tot} de groep van de benzodiazepinen. Ik wil proberen of we door middel van deze brief de routine van voorschrijven en gebruiken kunnen veranderen.

Veel huisartsen maken zich bezorgd over het langdurig gebruik van deze middelen, omdat het lichaam hieraan kan wennen, waardoor de middelen niet meer juist werken. Deze tabletten of capsules kunnen zelfs verslavend zijn, waardoor mensen last krijgen van angst of slapeloosheid als zij hun tabletten niet innemen. Dit zijn dan meestal niet de oorspronkelijke klachten waarvoor het middel is voorgeschreven, maar tijdelijke symptomen van ontwenning.

Daarnaast hebben benzodiazepinen nog andere bezwaren. Gebruikers hebben een grotere kans op ongevallen en het blijkt dat deze middelen een nadelige invloed op het geheugen kunnen hebben.

Ik raad u daarom aan het gebruik van {naam benzodiazepine(n)} geleidelijk te minderen en zo mogelijk helemaal te stoppen. Hierbij moet uw lichaam wennen aan de nieuwe situatie, waardoor u tijdelijk last kunt hebben van gevoelens van onrust, gespannenheid en slecht slapen. Als deze verschijnselen bij u optreden probeer dan toch vol te houden, want na verloop van tijd gaan deze verschijnselen vanzelf weer over en voelt u zich beter. Door uw gebruik stapje voor stapje te verminderen hebt u de minste kans op deze verschijnselen. Probeer daarom elke week een beetje minder te gebruiken en neem alleen tabletten in als u iets moet doen waar u erg tegen op ziet. Als u eenmaal begonnen bent met minderen, dan bent u misschien wel in staat om helemaal te stoppen. Het blijkt dat veel mensen die het gelukt is hun gebruik te stoppen, zich prettiger voelen dan toen zij nog gebruikten.

Ik hoop dat deze brief een stimulans voor u is om uw gebruik te minderen. Over ongeveer drie maanden krijgt u van mij een uitnodiging om een afspraak te maken op mijn spreekuur. Als u dit op prijs stelt, zullen we er dan samen verder over praten.

Met vriendelijk groeten,

{naam huisarts}

Bijlage. Tekst van de tweede brief

Geachte heer {mevrouw} {Achternaam},

Drie maanden geleden stuurde ik u een brief, waarin ik u aanraadde om het gebruik van {naam benzodiazepine(n)} geleidelijk te verminderen en zo mogelijk helemaal te stoppen. Over het algemeen is het minderen met deze middelen geen eenvoudige opgave. Ik zou het daarom op prijs stellen uw ervaringen van de afgelopen drie maanden te horen, ongeacht of u wel of niet (geheel) gestopt bent. Daarom nodig ik u uit hiervoor een afspraak te maken op mijn spreekuur.

(*)

Met vriendelijke groeten,

{naam huisarts}

(*) Optionele tekst: Wilt u bij het maken van deze afspraak s.v.p. vermelden dat u naar aanleiding van deze brief komt?

About this article

Cite this article

Gorgels, W. Stoppen met benzodiazepinen. HUWE 52, 91–97 (2009). https://doi.org/10.1007/BF03085524

Download citation

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/BF03085524

Navigation