Gratis hulp bij stoppen met roken

Samenvatting

Kaper J, Gratis hulp bij stoppen met roken. Is vergoeding van hulpmiddelen om te stoppen met roken zinvol en kosteneffectief? Huisarts Wet 2007;50(5):207-9.

Inleiding Hulpmiddelen bij het stoppen met roken, zoals nicotinepleisters en bupropion, verlagen de kosten van rookgerelateerde ziekten en verhogen de levensverwachting aantoonbaar. Toch worden deze hulpmiddelen weinig gebruikt.

Methode We onderzochten bij 1266 rokers of een vergoeding het gebruik van hulpmiddelen stimuleert en daarmee het aantal succesvolle stoppogingen verhoogt.

Resultaten Tijdens het onderzoek gebruikte 10,8% van de deelnemers mét een vergoeding hulpmiddelen, tegen 4,1% van de mensen zonder vergoeding. Een vergoeding bleek het aantal stoppers te kunnen vergroten met 2 tot 3%, zelfs na 2 jaar. Ook bleek het vergoedingssysteem kosteneffectief wanneer men bereid is om € 10.000 te betalen voor een extra stopper of € 18.000 voor een voor kwaliteit gecorrigeerd levensjaar (QALY).

Conclusie Vergoeding van hulpmiddelen om te stoppen met roken lijkt een zinvolle en kosteneffectieve manier te zijn om het aantal rokers in Nederland te verminderen. Implementatie van een vergoedingssysteem zou in Nederland de drempel voor stop-rokenmiddelen verlagen en zorgverleners meer mogelijkheden geven om activiteiten op te zetten of uit te breiden. Helaas is er op dit moment nog geen vergoeding beschikbaar.

Abstract

Kaper J. Free help to stop smoking. Does reimbursement of aids to stop smoking make sense and is it cost-effective? Huisarts Wet 2007;50(5):207-9.

Introduction Treatment to help smokers break their habit, such as nicotine patches and bupropion, reduces the cost of smoking-related diseases and increases life expectancy. However the use of such treatment remains limited.

Methods In a study involving 1,266 smokers, we assessed whether reimbursing the treatment methods increases the use and the number of successful attempts at stopping smoking.

Results During the study, 10.8% of the participants with reimbursement and 4.1% without reimbursement used treatment to help them stop smoking. Reimbursement increased the number of those who successfully quit the habit by 2 to 3%, even after 2 years. The reimbursement system also appeared to be cost-effective, if there is a willingness to pay € 10,000 for each additional person breaking the habit or € 18,000 for a quality adjusted life year (QALY).

Conclusions Reimbursement of smoking cessation treatment seems a valuable and cost-effective instrument to reduce the number of smokers in the Netherlands. Implementing a reimbursement system would lower the barrier to the use of smoking cessation treatment and would increase the possibilities open to health care providers. No reimbursement is made at present.