Samenvatting
Zoals bekend wordt Lacan zelf beschouwd als een moeilijk te doorgronden auteur. Dit valt best mee, als men eenmaal bekomen is van de eerste schrik bij lezing van de Engelse of Duitse vertaling. Het kan dan zelfs een genoegen zijn door Lacan op sleeptouw te worden genomen wanneer het gaat over ethiek, objectrelaties of de teksten van Freud.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
P. Verhaeghe Klinische psychodiagnostiek vanuit Lacans discourstheorie. Impasses en antwoorden. 2e druk. Gent: Idesça, 1994, 266 p., prijs ƒ 33,–/BEF 600.
Kroon, J.A.M. de (1993). Taal en psychose. Een onderzoek naar de relatie tussen taal en psychose volgens het structuralisme van Jacques Lacan en een mogelijke psychotherapie. Utrecht: De Tijdstroom.
Lieshout, P. van, Brook, G., & Dijk, P. van (1987). Consistentie van psychiatrische diagnosen. Mededelingen uit het Patiëntenregister Intramurale Geestelijke Gezondheidszorg (20). Tijdschrift voor Psychiatrie, 29, 232–244.
Lalande, A. (1926, 1988). Vocabulaire technique et critique de la Philosophie. Parijs: PUF.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Jos A.M. de Kroon is psychiater en A–opleider in de GGz Eindhoven en De Kempen, locatie De Grote Beek te Eindhoven.
About this article
Cite this article
de Kroon, J. Klinische psychodiagnostiek vanuit Lacans discourstheorie. PSIE 22, 201–203 (1996). https://doi.org/10.1007/BF03079313
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03079313