Samenvatting
Steeds meer hulpverleners pleiten voor specifiek op psychiatrische ziektebeelden toegesneden vormen van psychotherapie. Rationalisering van de indicatiestelling op basis van psychiatrische diagnostiek, in het bijzonder classificerende diagnostiek conform het DSM–systeem, is niet alleen aantrekkelijk omdat indicaties voor psychotherapie dan zoveel eenvoudiger te stellen zouden zijn. Op dat moment behoort ook een rationele en doelmatige toedeling van zorg tot de mogelijkheden en in tijden van schaarste is dat nuttig en zinvol. Maar onproblematisch is het niet. Enkele aspecten van de problematiek die samenhangt met het pleidooi voor rationele indicatiestelling komen aan de orde.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Auerbach, A.H., & Childress, A.R. (1987). The value of DSM–III for psychotherapy. A feasibility study. Journal of Nervous and Mental Disease, 175, 138–142.
Cummings, N.A. (1977). Prolonged (ideal) versus short–term (realistic) psychotherapy. Professional Psychology, 491–501.
Follette, W., & Cummings, N.A. (1967). Psychiatric services and medical utilization in a prepaid health plan setting. Medical Care, 5, 25–35.
Gabbard, G.O. (1990). Psychodynamic psychiatry in clinical practice. Washington: American Psychiatric Press.
Hummelen, J.W. (1990). De bruikbaarheid van de diagnose borderline. Tijdschrift voor Psychiatrie, 32, 147–160.
Karasu, T.B., & Skodol, A.E. (1980). VIth Axis for DSM–III: Psychodynamic evalutation. American Journal of Psychiatry, 137, 607–610.
Kasi, K., & Trijsburg, R.W. (1993). Verslag van het symposium ‘recente inzichten in de ontstaanswijze en behandeling van paniek en dwang’, 23 oktober 1992, Amsterdam. Tijdschrift voor Psychotherapie, 19, 182–184.
Lazare, A., & Eisenthal, S. (1979). A negotiated approach to the clinical encounter. In A. Lazare (Ed.), Outpatient psychiatry: Diagnosis and treatment. Baltimore: Williams & Wilkins.
Longabaugh, R., Fowler, D., Stout, R., & Kriebel, G. Jr. (1983). Validation of a problem–focused nomenclature. Archives of General Psychiatry , 40, 453–461.
Perry, S., Frances, A., & Clarkin J. (1990). A DSM–III–R Casebook of treatment selection. New York: Bruner Mazel.
Rosenhan, D.L., & Seligman, M.E.P. (1989). Abnormal psychology (2nd ed.). New York/London: Norton.
Skodol, A.E., & Perry, J.C. (1993). Should an axis for defense mechanisms be included in DSM–IV? Comprehesive Psychiatry , 34, 108–119.
Strauss, J.S. (1992). The person – Key to understanding mental illness: Toward a new dynamic psychiatry, III. British Journal of Psychiatry, 161, 19–26 (suppl.).
Valliant, G.E. (1984). The disadvantages of DSM–III outweigh its advantages. In G.L. Klerman, G.E. Vaillant, R.L. Spitzer & R. Michels, A debate on DSM–III. American Journal of Psychiatry, 141, 539–553.
Vaillant, G.E., & Drake, R.E. (1985). Maturity of ego defenses in relation to DSM–III axis–II personality disorders. Journal of Personality Disorders, 1, 146–156.
Dit artikel is gebaseerd op een lezing, gehouden op 8 maart 1995 tijdens een cursus van het Post–Academisch Onderwijs Geneeskunde (PAOG–Heyendael), Nijmegen.
Author information
Authors and Affiliations
About this article
Cite this article
Trijsburg, R.W. Psychotherapie bij specifieke, psychiatrische ziektebeelden. PSIE 21, 295–298 (1995). https://doi.org/10.1007/BF03079263
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03079263