Samenvatting
In 2006 werd verslag gedaan van een enquête onder psychiaters naar hun houding ten opzichte van en hun wijze van omgaan met religie in de therapeutische relatie.1 Dat religieus zijn als een gezonde ontwikkeling kan worden opgevat – zoals Rümke dat bijvoorbeeld dacht (zie rubriek ‘herontdekt’ in dit nummer) – wordt door 11 van de 13 geïnterviewden verworpen. De auteurs vermelden een paar kenmerkende uitspraken, zoals: ‘Er zit een oordeel in wat ik er van vind; het is voor mij passend bij andere dingen van een ontwijkende persoonlijkheid’ en ‘Als je hoort dat iemand gelovig is, dan schat je hem toch zeker zo'n 20 IQ-punten lager in’. De auteurs schrijven nog dat de geïnterviewde psychiaters ‘wel menen op hun hoede te zijn hun negatieve tegenoverdracht niet te zwaar te laten wegen in de behandeling’. Dat zal wel, ja. De enquête heeft de geïnterviewden wel geholpen om meer zicht te krijgen op hun houding ten aanzien van religie.
Notes
Grabovac A ea (2008) Pilot study and evaluation of postgraduate course on ‘the interface between spirituality, religion and psychiatry’. Academic psychiatry 32: 332-337
Donk WBHJ van der ea (red) (2006) Geloven in het publieke domein. Verkenningen van een dubbele transformatie. Amsterdam: Amsterdam University Press
Braam AW ea (2003) Religiositeit en depressie bij ouderen: een overzicht van recent empirisch onderzoek. Tijdschrift voor psychiatrie 45: 495-505
Het tijdschrift Psyche & Geloof wijdde in 2005 een themanummer aan het vraagstuk hoe onderscheid te maken in de psychopathologie naar aanleiding van een artikel van Jackson en Fulford (dat al in 1997 verscheen in het tijdschrift Philosophy, psychiatry, & psychology), maar in dit themanummer opnieuw werd gepubliceerd en van uitgebreid commentaar werd voorzien: Jackson M & Fulford KWM (2005) Spiritual experience and psychopathology. Psyche & geloof 16: 9-33. Zie ook Verhagen PJ (red) (2007) Religieuze psychopathologie. Tilburg: KSGV
Schreurs A (2001) Psychotherapie en spiritualiteit. Integratie van de spirituele dimensie in de therapeutische praktijk. Assen: Van Gorcum
Joseph R (ed) (2003) Neuro Theology. Brain, science, spirituality, and religious experience. San Jose, CA: University Press
Josephson AM & Peteet JR (2007) Talking with patients about spirituality and worldview: practical interviewing techniques and strategies. Psychiatric clinics of North America 30:181-197. Een uitgewerkt Nederlands voorstel zou zeker welkom zijn: zie de bijdrage van Gerrit Glas in dit themanummer
American Psychiatric Association (1990) Guidelines regarding possible conflict between psychiatrists' religious commitments and psychiatric practice. American journal of psychiatry 147: 542; heruitgegeven onder de titel: Religious/spiritual commitments and psychiatric practice – Resource document (2006)
Muthert H (2007) Verlies & verlangen. Verliesverwerking bij schizofrenie. Assen: Van Gorcum
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
P.J. Verhagen, psychiater, is secretaris van de Stichting Psychiatrie en Religie en van de World Psychiatric Association Section on Religion, Spirituality and Psychiatry; hij is werkzaam in Meerkanten GGz, Harderwijk
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Verhagen, P. Religie en psychiatrie: opleiding en training. PSYC 10, 235–238 (2008). https://doi.org/10.1007/BF03077575
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03077575