Stilte voor de storm?

Samenvatting

Graag wil ik van de gelegenheid gebruik maken die collega’s Derksen, Egger en Van der Heijden mij bieden. In Dth 2007, nr. 3 verscheen in de rubriek misverstanden en mythes een bijdrage van mijn hand over het idee dat persoonlijkheidstests bijdragen aan betere resultaten van psychologische behandelingen (Verbraak, 2007). Hierdoor kan ik in meer dan de voor deze rubriek geëigende 600 woorden aandacht besteden aan de zogenaamde ‘incrementele validiteit’. Jan Derksen en collega’s zijn het met mij eens dat empirische ondersteuning voor het gebruik van uitgebreid testpsychologisch persoonlijkheidsonderzoek ontbreekt. Zij willen daar echter enige toelichting en nuancering in aanbrengen. Daartoe presenteren zij een illustrerende casus, staan ze stil bij de begrippen validiteit en effectiviteit, geven ze hun kritiek op het door mij aangehaalde onderzoek van Lima et al. (2005), en geven ze ten slotte aan hoe diagnostiek gebruikt kan worden om de psychologische architectuur van de patiënt te kunnen differentiëren. In omgekeerde volgorde wil ik kort reageren op hun punten.