Mobiliteitsstoornissen en vallen bij ouderen

Samenvatting

Een veilige en zelfverzekerde manier van lopen is een belangrijk gezondheidsaspect voor de oudere bevolking. Bij de behandeling van mobiliteitsstoornissen in deze leeftijdsgroep kan het voorkomen dat de fysiotherapeut een samengesteld programma moet ontwikkelen voor verscheidene aandoeningen tegelijk, bijvoorbeeld hypertensie, arthritis en diabetes. Bovendien moet de therapeut aandacht besteden aan mogelijke functionele, uit het normale verouderingsproces voortvloeiende achteruitgang in de toekomst. Preventie of uitstel van afhankelijkheid voor zelfstandig wonende ouderen wordt in de hedendaagse gezondheidszorg sterk gepropageerd. De fysiotherapeut kan hierbij een leidende rol spelen.

Dit artikel handelt over de groep nog zelfstandig in de gemeenschap levende oudere mensen, voor wie een normale mobiliteit een belangrijke component van de activiteiten van het dagelijks leven vormt. Bijzondere aandacht wordt besteed aan het probleem van vallen, vanwege het potentiële trauma en verlies aan zelfvertrouwen dat dit kan veroorzaken.

Het normale rechtop lopen is een zeer complexe functie die betrekking heeft op vele lichaamssystemen die hierbij eendrachtig samenwerken. Er wordt een overzicht gegeven van de potentiële probleemgebieden bij ouderen ’ skelet, spieren, zenuwstelsel en leefomgeving ’ waarna een bespreking van de therapeutische interventie volgt. Het is duidelijk dat de veelzijdige aard van mobiliteitsdysfunctie bij de oudere bevolking uitgebreid onderzoek en een juiste behandeling vraagt.