Oefeningen voor de bekkenbodemmusculatuur ter behandeling van anatomische urine-stressincontinentie

Samenvatting

Het doel van deze studie was een onderzoek naar de effecten van oefeningen voor de bekkenbodemmusculatuur ter behandeling van vrouwen met een anatomische urine-stressincontinentie (ausi). Veertien vrouwelijke proefpersonen, in leeftijd variërend van 33 tot 67 jaar, namen deel aan een vier weken durend oefenprogramma voor de bekkenbodemmusculatuur. De proefpersonen ondergingen een urodynamisch onderzoek voorafgaand aan de training en werden na vier weken training opnieuw onderzocht. Gepaarde t-tests van de uitkomsten voor en na de training van de blaascapaciteit, functionele urethralengte en de statische urethradrukeurve toonden geen significante verschillen aan. Regressie-analyse van de variabelen toonde aan dat de covariabelen van gewicht, motivatie en leeftijd geen significante invloed hadden op blaascapaciteit, functionele urethralengte of statische urethradrukcurve van de proefpersonen. Negen van de 14 proefpersonen hadden een negatief resultaat bij de urine-stresstest na de training (R = 0, p < 0,01). Het resultaat van de urine-stresstest was de enige variabele die significant veranderde bij vergelijking van metingen voor en na de training. Alle proefpersonen meldden verbetering in controle over de urine-incontinentie na de training. Een kortdurend oefenprogramma voor de bekkenbodemmusculatuur bracht positieve veranderingen teweeg bij proefpersonen met anatomische urine-stressincontinentie.