Samenvatting
Vanwege de verslavende werking van opium, met als belangrijkste bestanddeel morfine, hebben chemici al in de negentiende eeuw geprobeerd morfine zodanig te modificeren dat het wel zijn werking als pijnstiller zou behouden, maar niet de verslavende werking. In 1855 maakte Max Bayer bekend met heroïne het eerste opiaat in handen te hebben dat niet verslavend zou zijn. Heroïne wordt uit morfine verkregen met behulp van ijsazijn door aan twee hydroxylgroepen azijnzuur te koppelen (veresteren) waardoor di-acetyl-morfine (diamorfine of heroïne) ontstaat. Heroïne heeft de eigenschap beter door de bloedhersenbarrière heen te dringen dan morfine.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Dr. H. van Wilgenburg is farmacoloog bij het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
van Wilgenburg, H. Farmacologie en toxicologie van heroïne. TVER 2, 78–80 (2006). https://doi.org/10.1007/BF03075359
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03075359