Samenvatting
Uit Europees onderzoek over substitutiebehandeling in de gevangenis in 18 Europese landen blijkt dat er een duidelijke discrepantie bestaat tussen de situatie binnen en buiten de gevangenis. Het equivalentiebeginsel op het terrein van de gezondheidszorg voor gedetineerden wordt nochtans in de landen van de Europese Unie algemeen aanvaard. Geldt deze vaststelling ook voor België en Nederland? De auteurs van deze bijdrage doen verslag van hun onderzoek onder druggebruikers in Belgische en Nederlandse gevangenissen. Alhoewel de overheid zowel in België als in Nederland dit equivalentiebeginsel voor gedetineerden benadrukt, blijkt bij nader toezien dat dit niet volledig is ingevuld.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Baudour, J. (1987). L’Amour condamné: esquisse d’une psychothérapie des toxicomanes. Sprimont: Pierre Mardaga.
Behandeling van drugverslaafde gedetineerden. (2002). Den Haag: Gezondheidsraad.
Belgium. (2004). In H. Stöver, e.a. Substitution treatment in European prisons: a study of policies and practices of substitution treatment in prisons in 18 European countries (pp. 88-104). London: ENDSP, Cranstoun Drug Services Publishing.
Buisman, W.R. (1983). Methadonverstrekking in Nederland. T Alc Drugs, 1, 24-29.
Casselman, J. (1984). Methadonverstrekking: enkele bedenkingen naar aanleiding van een recent proces. VAD Berichten, 1, 5-6.
Casselman, J. (1984). De ‘borrelwet’ en het ‘methadonproces’: twee eigenaardige ontwikkelingen in België. T Alc Drugs, 10, 138-139.
Casselman, J. (1993). Druggebruik en Aids. Acta Medica Catholica, 4, 239-244.
Casselman, J., Stöver, H. & Hennebel, L. (2005). Substitutiebehandeling voor druggebruikers in de gevangenis België en in een aantal andere Europese landen. Fatik, 23, 106, 10-13.
Clerck, S. de (1996). Lezing. In B. de Ruyver, e.a. Veiligheids- en medisch-sociale benadering: complementair of tegengesteld? Antwerpen, Apeldoorn: Maklu, Bruxelles: Bruylant.
Consensusconferentie Onderhoudsbehandeling met Methadon, 8 oktober 1994. Brussel: Rapport van de jury, 12 oktober 1994.
Cosyns, P. (1983). Toxicomanie, gevangenis en methadonproblemen. Panopticon, 4, 413-419.
Decorte, T. (1994). Free Clinic en zijn methadonverstrekking: (ideologische) constructie van een controverse. In S. Christiaensen, e.a. De illegale druggebruiker tussen strafrechtsbedeling en hulpverlening (pp. 231-252). Leuven, Amersfoort: Acco.
Driessen, F. M. H. M. & Wal, H. J. van der (1993). Methadonverstrekking in Nederland. T Alc Drugs, 19, 133-153.
Dute, J. C. J. (1997). Methadon in de gevangenis. T Alc Drugs, 22, 164-171.
Follow-up van de conferentie over de methadone consensus van 1994: evaluatie van de aanbevelingen geformuleerd in 1994 en aanvullende voorstellen. (2000). Brussel: Hoge Gezondheidsraad.
KB van 19 maart 2004 tot regeling van de behandeling met vervangingsmiddelen (B.S. 30 april 2004).
Klippe, C. J. van der (2003). De behandeling van drugverslaafde gedetineerden: een advies van de Gezondheidsraad. In Handboek Verslaving (pp. B4354, 1-12). Houten, Diegem: Stafleu Van Loghum Slaterus.
LADIS Bulletin, juni 2004, 1-4.
Liefhebber, J. (1979). Methadonverstrekking in Nederland. T Alc Drugs, 5, 124-129.
Ministeriële omzendbrief Nr. 1722 van 18 december 2000 met betrekking tot de integrale aanpak van de drugproblematiek in de penitentiaire instellingen.
Minjon, B. (1994). Methadon, toepassingen in de drughulpverlening. In Handboek Verslaving (pp. B4370, 1-20). Houten, Diegem: Stafleu Van Loghum Slaterus.
Moerings, M. ( 2005). Medische verzorging. In Muller, E.R. & Vegter, P.C. (Eds.) Detentie. Gevangenen in Nederland (pp. 403-425). Deventer: Kluwer.
Pelc, I., Nicaise, P., Corten, P., Bergeret, I., Baert, I., Alvarez Irusta, L., Casselman, J. & Meuwissen, K. (2005). Les traitements de substitution en Belgique: développement d'un modèle d'évaluation des diverses filières de soins et des patients. Gent: Academia Press.
Richtlijn opiaatonderhoudsbehandeling(RIOB). GGZ Nederland, 2005.
Roorda, P.A. (1979 ). Methadon binnen de gevangenismuren. T Alc Drugs, 5, 144-145.
Stöver, H., Hennebel, L. & Casselman, J. (2004). Substitution treatment in European prisons: a study of policies and practices of substitution treatment in prisons in 18 European countries. London: ENDSP, Cranstoun Drug Services Publishing.
The Netherlands. (2004). In H. Stöver, e.a Substitution treatment in European prisons: a study of policies and practices of substitution treatment in prisons in 18 European countries (pp. 285-305). London: ENDSP, Cranstoun Drug Services Publishing.
Todts, S. (2003). Belgium. In J. Casselman, e.a. Legal aspects of substitution treatment: an insight into nine EU countries (pp. 28-46). Lisbon: EMCDDA.
Wet van 22 augustus 2002 strekkende tot de wettelijke erkenning van behandelingen met vervangingsmiddelen en tot wijziging van de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van de giftstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, ontsmettingsstoffen en antiseptica ( B.S. 1 oktober 2002).
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Prof. J. Casselman is emeritus hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven en voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Geestelijke Gezondheid in België.
Prof. H. Stöver is hoogleraar aan de Universiteit Bremen in Duitsland.
L. Hennebel is psychologe en was destijds werkzaam als onderzoekster bij Cranstoun Drug Services in Londen.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Casselman, J., Stöver, H. & Hennebel, L. Substitutiebehandeling binnen en buiten de gevangenis in België en Nederland. TVER 2, 57–62 (2006). https://doi.org/10.1007/BF03075354
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03075354